Hommeles bij Harry en Meghan?

Ik wil natuurlijk dat het niet zo is. Dat de liefde overwint enzo. Al is het maar zodat mijn dochters nog een beetje hoop kunnen houden. En voor de kleine Lilibet en Archie natuurlijk, want mocht er een scheiding volgen, dan zal Harry vast en zeker Montecito verruilen voor de glooiende Engelse heuvels en zullen ze standaard in een emotionele spagaat leven. Bovendien vond ik het net zo’n gezellig idee dat wij deze Kerst verblijven in Soho House in Dean Street (even tussendoor onze favoriete adresjes in Soho) , waar Meghan en Harry hun eerste date hadden. Dat wordt dan toch een tikje bezoedeld. Minor detail, maar toch.

Hoe zit het nou?

Nou, bij verschillende gelegenheden worden ze apart gesignaleerd. De veertigste verjaardag van Harry vierde hij met een plukje vrienden in de bergen. Er werd gezegd dat hij eerst met Meghan en de kinderen een vorkje in een taart zou prikken, maar vreemd blijft het.

Instagram zegt een hoop

Het is grappig, maar belangrijke situaties sijpelen door in een Instagram-account. Een opvallend oog ziet het als er iets niet pluis is. Of als de liefde er niet van af spat. Zulks is wel een beetje het geval bij de accounts van Harry en Meghan (ben ik de enige die altijd Marry en Heghan schrijft trouwens?). Op @Archewell_hm stamt het laatste bericht van 11 februari en op @Sussexroyal zelfs van maart 2020. Geen verjaardagsbericht van de jubilerende Harry, niets, nakkes, nada.

Voer voor psychologen

Voor een stel dat zo snel voor de leeuwen van het leven werd gegooid – ga maar eens lekker daten als de hele wereld én je kritische grootmoeder, who also happens to be the Queen of England, meekijkt – is helemaal in elkaar opgaan vaak een logische stap. De wereld is tegen hen, dus de liefde wordt versterkt. Vaak resulteert dat in een stevige vijfde versnelling: de liefde uitrollen; trouwen, kinderen krijgen, huppatee. Daardoor maak je het de rest van de familie nog lastiger, want die lagen nog aan de beademing bij te komen van de aardverschuiving dat Harry een Amerikaans meisje, een actrice nota bene, de paleismuren binnensleepte.

En dan, als het stof gedaald is, zou het zomaar kunnen dat de cultuurverschillen toch te groot zijn. Zij toch te vrijgevochten, te zelfstandig, hij mogelijk toch te traditioneel, te Brits.

Laten we hopen dat het niet zo is. Wie zegt me dat het niet zo is?