Al mijn parels bij elkaar

Ken je nog het begrip penvriendin? Zo iemand met wie je vroeger correspondeerde zonder elkaar ooit ontmoet te hebben? Zo’n relatie had ik, maar dan op een iets modernere manier, met Fleur van Gelder.

Zomaar in mijn leven

Ze kwam zomaar ineens in mijn leven. Ik verwachtte een mail van een kritische lezeres – die zijn er heel, heel soms – maar het was Fleur. Ze had mij met Renate Gerschtanowitz in gesprek gezien tijdens onze rubriek May Meets, waarbij ik fameus volk van A naar B reed, en toen mailde ze me. Over hoe fijn het is om gereden te worden, maar vooral om in de driver’s seat te zitten. En dat, dat kon Fleur dus niet meer. Omdat haar leven, door een onwaarschijnlijk ongeluk dat alles op de kop heeft gezet, zo veranderd was. Dat ze dezelfde was, heus, maar haar mogelijkheden waren drastisch anders. En dat ze, net als ik, zo vermoedde ze, leefde met de realiteit dat dingen héél anders kunnen gaan dan je hoopt of ooit hebt gedroomd.

Dus die mail kwam binnen. Behoorlijk diep. Net als die penvriendschappen van vroeger duurde het jaren voordat we elkaar echt zagen. Maar de band was verdiept zonder elkaar te hebben ontmoet.

Uiteindelijk toog ik met Daan naar Den Bosch, waar Van Gelder Jewellery huist. Want het werd tijd om Fleur, het creatieve brein achter de juwelen, en haar zus Noëlle, de vrouw die al het moois voor het voetlicht brengt, te ontmoeten. Het werd zo’n ontmoeting waarbij je van Bossche bol doorstoot naar de lunch. Het is dat we andere afspraken hadden, anders waren we wijn blijven drinken en hadden we een hotel geboekt.

Of dit wel de bedoeling was

Zoals van het een het ander komt, besloten we elkaar te versterken. En hun prachtige juwelen, die moesten mijn vriendinnen ook leren kennen. Want ik wist zeker dat zij ze net zo beeldschoon zouden vinden als ik. Dus we prikten een datum en ik nodigde een select gezelschap uit in het Pillows at the Park in Amsterdam.

Fleur was er in spirit. Zoveel mensen, zoveel gesprekken; het zou haar te veel zijn. Maar ik predikte de liefde voor het hebben van een signature style en het belang van juwelen om dat te onderstrepen. En Noëlle… ach, Noëlle. Die vertelde over hun imperium, over hun moeder, die zakelijk en creatief een mastermind is, over hoe ze teruggeven aan de Indiase maatschappij via een stichting waarmee ze elk jaar 5000 meisjes naar school kunnen laten gaan. Over de duurzaamheid en de goede omstandigheden waarin hun juwelen gemaakt worden. En vooral vertelde ze dat verrukkelijke verhaal over haar eerste schooldag, waarop ze, gewoon om het feestelijke karakter van deze dag te onderstrepen, een bijzonder kostbare broche van haar moeder had opgespeld. Met een telefoontje van de schooldirecteur tot gevolg, die even wilde weten of dit wel precies de bedoeling was geweest.

The perfect match

Zo’n middag die voelt als een verjaardag, omdat de energieën zo mooi en zo puur waren. Net als die van de juwelen. We vormden, net als Fleur, Noëlle en ik, the perfect match.

Wat Van Gelder doet als juweliershuis

“We zijn een tweede generatie juweliershuis, dat zelf juwelen ontwerpt gebaseerd op het fundament van ons bedrijf: oude en traditionele juwelen uit India. Geen kopieën van het oude, maar onze huidige interpretaties van de ambachten van de oude juwelen, de filosofieën, de rituelen. Onder andere dit geven wij tastbaar weer in een moderne juwelencollectie. Deze wordt verkocht via winkels over de hele wereld. De narrative van Van Gelder (van oude Indiase juwelen gepaard met de moderne interpretaties) is te zien in de ‘hidden jewellery box’ in het centrum van ‘s-Hertogenbosch.”