Leila gooide het roer om

Leila had een hoop kunnen zijn in haar leven. Zo huist er een bizar goede kok in haar en is ze – terecht – regelmatig door de schooldirecteur gepolst of ze toch niet als-je-blieft lerares wilde worden. En dan heb ik het nog niet over haar smaak en stijl en haar warme hart. Maar ze is event manager bij Hortus Botanicus in Amsterdam, waar ze haar muititaskende zelf helemaal uit kan leven.

Omschrijf je beroep in drie zinnen.
“Ik ben event manager van de Hortus Botanicus in Amsterdam, gekscherend zeg ik dat ik feestjes organiseer. Dat klinkt zo gezellig en dat is het ook. Mijn baan is van 0 naar 100 en weer terug. De ene keer heb ik het heel druk en dan weer rustig.”

Hoeveel uur werk je per week?
“Ik heb een contract van 24 uur per week, waarbij ik in de zomer natuurlijk véél meer uren maak omdat we dan veel evenementen hebben. In de winter kom ik redelijk aan de 24 uur, al is het meestal natuurlijk meer.”

Had je als klein meisje bedacht dat dit je beroep zou worden?
“Zingen is mijn grootste passie en mijn grootste talent, maar ik ben gewoon te verlegen. Dus al wilde ik dat heel graag, ik wist al heel vroeg dat dát niet zou gaan gebeuren.”

Welke opleiding heb je gevolgd en heb je daar iets aan gehad?
“Middelbare school, ik heb een mbo-opleiding voor managementassistente gevolgd en daarna Sociale Dienstverlening gedaan om welzijnswerker te worden. Aan die laatste opleiding heb ik niet zoveel (als event manager), maar managementassistente heeft me, met de focus op organiseren en regelen, best veel gebracht, zo merk ik nu.”

Welk advies zou je je jongere zelf willen geven?
“Think before you act and think before you talk. Dat geldt nog steeds eigenlijk. Ik zeg en ik doe nog steeds te snel en denk achteraf vaak: daar had je misschien even beter over na kunnen denken.”

Met een baan zoals die van jou kun je natuurlijk niet echt spreken van een gemiddelde dag. Maar pak er een die redelijk representatief is en vertel hoe die er dan uitziet.
“Ik begin altijd met een kop koffie in de tuin of in de kas met mijn collega en vriendin Filippa. Dan nemen we alle aanvragen die binnenkomen door. Ook moet ik vaak met een leverancier spreken en heb ik altijd wel een afspraak met een klant om een draaiboek door te nemen of om hen rond te leiden en te laten zien wat er allemaal mogelijk is. Nou, dan is mijn dag al wel gevuld. Als ik zelf op een evenement sta, is het natuurlijk een heel ander verhaal.”

Ben je het type dat werk en privé scheidt of loopt alles vloeiend door elkaar?
“Werk en privé lopen wel door elkaar. Ik vind het niet erg als ik op een vrije dag gebeld of gemaild word en soms ook even naar de Hortus toe moet.”

Wat draag je op een werkdag?
“Omdat ik vaak door de tuin loop, doe ik geen pantalon of mijn Gucci loafers aan. Ik ben redelijk casual gekleed, behalve op een evenement zelf, dan kleed ik me natuurlijk echt mooi aan. En voor een afspraak doe ik ook net even iets meer mijn best.”

Denk je na over parfum en haardracht? Je moet natuurlijk representatief zijn, maar je bent ook in beweging, dus hakken tot in de hemel is denk ik geen optie.
“Altijd, al is mijn haar wat het is, dus het is óf de bos krullen óf ik draag het vast. Als ik een afspraak heb met klanten doe ik net even iets meer make-up op. Ik ben meestal vrij naturel, al houd ik wel van bijzondere parfums en die vind ik bij Skins Cosmetics.”

We weten het heus: over geld praten is niet chic, maar wel fijn voor de volgende generatie dat ze weten wat het ongeveer schuift, dit werk. Dus kun je een grove indicatie geven? Zitten we boven of onder de Balkenendenorm? Of wat is je dagprijs?
“Voor het geld ben ik niet bij de Hortus gaan werken, ik zit ver onder de Balkenendenorm, maar als je voor het geld gaat moet je dit beroep niet kiezen. Ik vind het vooral leuk.”

En hoe ging het combineren van je werk met het hebben van kinderen?
“Ik vind dit werk zo divers en zo goed te combineren met mijn privéleven dat ik het eigenlijk wel zo wil houden. Zelfs toen de functie van manager vrijkwam besloot ik daar niet op te solliciteren. Mijn jongens zijn nu zo groot dat ik daar geen rekening meer mee hoef te houden. Ze komen nu zelfs wel eens een dagje naar mij toe om me op te pikken als we daarna naar de film gaan. Soms helpen ze zelfs bij een evenement.”

Is er een moment geweest in je carrière dat bepalend is geweest voor je carrière? Een moment waar je achteraf behoorlijk trots op was?
“Ik heb een tijd, toen we ons huis wilden kopen en de kinderen heel klein waren, bewust gekozen voor een baan bij de gemeente Haarlem als assistent van de algemeen directeur. Dat vond ik natuurlijk helemaal geen spannende baan, maar ik had een goed inkomen, werkte dicht bij huis, had vaste tijden en weinig werk na werktijd, dus met kleine kinderen was dat goed. Daar werd ik op een gegeven moment zo gek van dat ik ontslag heb genomen en bij de Tolhuisstuin (locatie voor films, concerten en culturele activiteiten) ben gaan werken. Dat was een stichting, wat natuurlijk ook een veel lager inkomen betekende, maar daar heb ik wel de switch gemaakt naar een meer creatieve en culturele werkomgeving. Daar heb ik besloten om nooit meer iets te doen wat ik niet zo leuk vind en wat wel goed betaalt, want dat is waar ik uiteindelijk gelukkig van word en dat is voor mij belangrijker dan status of geld.”