May’s Paris Diary

Ken je dat? Dat je je ergens al maanden op verheugt en het ineens dan toch echt de dag is waarop het allemaal gaat gebeuren? Die dag was vandaag. De wekker ging om 06:30 uur en zonder op sluimer te drukken zweefde ik richting de douche. Om 07:30 uur zou de taxi klaarstaan om ons naar Schiphol te brengen om vanuit daar de trein te pakken naar Parijs.

Tip 1: Als je niet in Amsterdam-Centrum woont maar wel in de Noord-Holland-buurt is het veel makkelijker om vanaf Schiphol te reizen met de Eurostar (formerly known as Thalys). Bovendien vertrekt hij daar een kwartiertje later (dus langer slapen) en kom je ook een kwartier eerder thuis.

De trein is zo fijn reizen. Vanaf het moment dat je instapt, hoef je nergens meer over na te denken. Boekje lezen, voor je uit staren en wegdommelen.

Tip 2: Ik vind de tweede klasse van de Eurostar ook helemaal prima. De stoelen zijn echt heel goed. Oké, je krijgt hier geen eten, maar om nou te zeggen dat ik word weggeblazen van de hapjes van de eerste klasse, mwah.

Tip 3: Boek Parijs zo lang vooruit als je kunt, dan zijn de tickets echt betaalbaar. Wij reisden nu voor 60 euro per persoon.

Tip 4: Sla je tickets op in de wallet van je telefoon, heel makkelijk. Al is de app van Eurostar ook echt handig.

Oké, genoeg over de reis. Het lijkt potdorie wel een betaald artikel.

Dat de taxichauffeur probeerde me cash geld af te troggelen en zei geen pin te accepteren, kon ik hebben. Dat ben ik inmiddels gewend en ik weet ook dat ze verplicht zijn een kaart te accepteren, hoe klein het bedrag ook is. We deden onze workout door de koffers uit de achterbak te tillen (minstens 25 kilo elk, ik heb me helemaal uitgeleefd) en wachtten op mijn geliefde die aan kwam wandelen. Hij was al twee dagen eerder vertrokken want hij moet hier echt werken.

Mijn lief en mijn meisje namen de lift (daar paste ik echt niet meer bij want de koffers namen sowieso de helft van de ruimte in) en ik liep over de brede houten treden, zo zo zo Frans, naar de vierde verdieping waar ons appartement zich bevond. Houten vloeren, een open haard zo mooi dat je bijna hoopt dat het herfst zou zijn, een echt smaakvol ingerichte woonkamer en op de marmeren eettafel een verzameling lekkers uit de buurt. Croissants au beurre van twee verschillende bakkers (om te testen) en nog twee verschillende pains au chocolat. Ik dronk er Perrier bij en was gelukkig. Instant.

We ‘resideren’ in het 10e arrondissement, vlakbij de Faubourg Saint-Denis. Een vleugje vuiger dan mijn aangeharkte Boulevard Saint-Germain, maar ook levendiger. Kraampjes, kleine restaurantjes, een Marokkaanse slager, een groenteman, heel veel terrasjes en vooral… een Pilates-studio op spitz-loopafstand van ons appartement. In mijn beste, zeg maar gerust slechtste Frans een 20-rittenkaart gekocht voor mij en het bezoek dat we verwachten en meteen morgen een lesje geboekt om 08:45 uur.

Leven als een local is uiteindelijk het leukste dat er is. Het fietsverhuurzaakje was dicht dus dat parkeren we even tot morgen, maar een ijsje (à €4,50 per bol maar gelukkig wel heel lekker) ging er wel in. Een flesje wijn kocht ik bij een klein supermarktje dat ik lafbekkig wel wegmoffelde toen ik langs de Pilates-studio liep.

Straks op de fiets, we halen er een uit de betaalde rekken, naar het café van Humberto. Barbara Pravi treedt er op (zij van ‘Voilà’), dus dat willen we zien.

À demain,

May

PS. Vind je mijn Parijse content leuk? Volg me op Insta en reis gezellig met me mee @maybrittmobach.

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door may-britt mobach (@maybrittmobach)