Een vrachtwagen vol kleding voor Roxane Knetemann

Er zijn van die mensen die je denkt persoonlijk te kennen omdat je ze al zo lang in zoveel gedaantes op tv voorbij hebt zien komen. Roxane Knetemann is er zo een. We ‘kenden’ haar vader, volgden haar carrière als wielrenster en nu geniet ik altijd van haar nuchtere houding bij VI, waar ze vaak aan mag schuiven. Alhoewel voor Roxane de vrijdag eigenlijk het startsein is voor een werkweekend, heeft ze wel het Thank God It’s Friday-gevoel, want als er iemand van haar hobby haar werk heeft gemaakt, dan is het Roxane wel.

Als je je leven een cijfer mag geven, wat is het dan?
“Een hele dikke 8 wel. In mijn werk wil ik altijd wel beter worden en natuurlijk zijn er altijd dingetjes die beter kunnen, bijvoorbeeld mijn huis nog iets leuker inrichten ofzo, maar privé kan ik eigenlijk niets noemen wat beter zou kunnen. Dan ga ik bijna wel richting een 9 en dat klinkt dan weer zo zoetsappig en ook weer een beetje eng bijna. Dus een hele dikke 8, schrijf dat maar op.”

Jij krijgt het druk deze zomer, hè?
“Absoluut. Dit is de laatste dag van relatieve rust, ik zit nu in Florence en morgen gaat hier de Tour de France van 2024 van start. Vanaf dat moment zal ik drieënhalve  week elke dag aan het werk zijn om verslag te doen van de Tour en daar heb ik heel veel zin in. De Tour is zo’n groot event, zo anders. Als je zoals ik van wielrennen en van sport houdt, wil je daar gewoon bij zijn. Dit wordt mijn derde Tour, ik ben nog nooit drie weken op locatie geweest. We hebben een heel leuke club mensen die elkaar de ruimte geven, op elkaar letten en met wie je echt goed over wielrennen kan praten. Mijn man zal niet op bezoek komen, want ik ben daar echt aan het werk. Dan is het bijna lastig om je aandacht te verdelen met mensen van buiten je bubbel.”

Hoe doe je dat eigenlijk met je outfits, zo tijdens die Tour? Je moet dan voor drieënhalve week kleding meenemen, lijkt me.
“Ik word door ‘Stijlburo’ van Geryanne Katerberg gekleed en die geeft een hele grote zak met kleding mee. We hebben met de ploeg van de NOS een grote vrachtwagen waar alle kleding in hangt die we tijdens de Tour allemaal gaan dragen. Zelf neem ik nog een grote tas mee want ik houd van sporten, dus wil ik ook genoeg bij me hebben. Wat wel fijn is aan Frankrijk is dat je op grote parkeerplekken en bij die grote supermarkten ook wasserettes hebt waar je kleding binnen twintig minuten gewassen en gedroogd is. Je moet wel even weten waar dat is natuurlijk, maar dat is ideaal. En als dat even niet lukt, dan maar het aloude handwasje.”

En is er iemand die je opmaakt?
“Ursula Pel, een heel goede visagiste, reist met ons mee. Als ik bij Dione (de Graaff, MM) aan tafel zit, word ik echt door Ursula opgemaakt en pakken we wat meer uit. Tijdens de items die ik overdag maak en als ik geschakeld word met Dione en ik ergens bijvoorbeeld bij het hotel van de wielrenners sta, maak ik mezelf op. Ik heb van Ursula wat make-uplessen gekregen, dus dat komt wel goed. Ik vind het dan ook belangrijk dat het er niet over the top uitziet. De Avondetappe is elke dag om 22:00 uur te zien en verder verzorg ik het live commentaar, van 13:00 uur tot de finish.”

Deze rubriek heet Thank God It’s Friday. Hoe zit jij erbij op vrijdag om 17:00 uur?
“Bij iedereen begint het weekend, maar voor mij is de vrijdag bijna de maandag. Ik ben me dan aan het voorbereiden op alle wedstrijden die in het weekend zijn. Ik kijk op Xbay, pluis Instagram door, kijk op de wielersites, bekijk de rondeboeken en check het parcours. Dus nee, geen drankje en vrijmibo voor mij. Dat kon als sporter natuurlijk niet en dat ben ik ook nooit gaan doen.”

Je ideale weekend?
“Dan zijn mijn man en ik met de hond in een mooi natuurreservaat in Zuid-Afrika en wandelen we door de wijngaarden van Franschhoek. Na een stevige wandeling van zo’n vijftien kilometer gaan we lunchen en daarna terug naar onze fijne kamer. Daar chillen we wat en dan gaan we ’s avonds nog een keer heel lekker eten. Op zondag slapen we uit, doe ik de ochtendwandeling van misschien wel een uur, ontbijten we laat en uitgebreid en hangen we een beetje. ’s Middags zullen we zeker wel even twee uurtjes fietsen met een koffiestopje tussendoor en ’s avonds gaan we dan volgens hetzelfde recept nog een keer heel lekker eten.”

En welke muziek klinkt er in huize Knetemann?
“Ik draai eigenlijk alleen tijdens het autorijden muziek. Na VI, als ik naar huis rijd, ben ik nog een beetje hyper van de uitzending en dan zet ik vaak klassieke muziek op. Ik weet nog niet zo goed wat ik nou precies de mooiste klassieke muziek vind dus ik heb een Spotify-playlist die heet: The Best van Klassieke Muziek. Het ene nummer raakt me wel meer dan het andere, maar ik vind het vooral interessant wat klassieke muziek met me doet en waarom ik de bas in het ene stuk wel heel mooi vind en het me in een ander stuk veel minder bevalt. Ik kan me voorstellen dat ik straks tijdens de Tour in mijn hotelkamer ook naar klassieke muziek ga luisteren, omdat ik het fijn vind wat het met me doet.”

Wat lees je graag?
“Lezen is moeilijke ontspanning voor mij omdat ik dyslectisch ben. In mei had ik twee weken vrij en heb ik De keuze gelezen, van Edith Eger. Dan verlies ik me in zo’n boek en zit ik er helemaal in. Dat had ik ook met Verloren oorlogskind van Thomas Sijtsma. Toen ik fietste las ik wat lichtere boeken en had ik altijd een thriller van Karin Slaughter bij me. Nu wil ik vooral boeken die me iets brengen, waar ik van leer.”

En podcasts?
“Daar ben ik een beetje te ongeduldig voor. Ik vind ze vaak te lang duren. Wat ik wel fijn vind is de podcast van NRC waarbij elke dag in twintig minuten het nieuws wordt doorgenomen. Daar hoor ik toch altijd wel weer een interessante invalshoek of nieuwsfeit.”

Welke restaurants staan nog op jullie lijstje?
“Uit eten gaan is echt ons uitje, daar houden wij enorm van. Het hoeft niet per se Michelinster-niveau te zijn, maar ook weer iets meer dan een biefstuk op je bord, zal ik maar zeggen. We eten heel graag bij Oan Tafel bij ons in de buurt en zijn laatst gaan eten bij De Abdij in Dokkum. Die stond lang op ons lijstje en die hebben we net afgevinkt. Thuis eten we best wel basic (geen pakjes en zakjes en zoveel mogelijk lokaal en vers), maar in een restaurant houden we echt van onverwachte combinaties en de hele beleving. Wij zijn trouwens echte aardappeleters. Mensen zouden meer aardappels moeten eten. Ze zijn gezond, komen uit ons eigen land dus ze hoeven niet vervoerd te worden en dat is dus beter voor het milieu. En het is gewoon heel makkelijk: ze zijn lekker en je kan er heel veel mee doen.”

De Avondetappe is vanaf vrijdag 1 juli elke avond te zien tussen 21:20 en 23:00 uur.

Beeld Roxane: @bylottelawant