Voor Isabel is geen werkdag hetzelfde

Dat 9 tot 5 allang niet meer de standaard is, weet Isabel ten Brink wel. Ze werkt voor verschillende tv-programma’s en is editor hier bij Amayzine. Vaste werktijden zijn er niet en geen dag is hetzelfde. Maar juist die variatie is waar Isabel energie van krijgt.

Omschrijf je beroep eens
Dat vind ik altijd superlastig. Wat ik doe verschilt echt per dag en per programma. Voor het programma ‘Urk’ deed ik verslaggeving. Dat is heel veel bellen wat de mensen in het programma gaan doen waar we mee naar toe kunnen en beelden uitzoeken die leuk zijn voor de kijkers. Voor ‘All You Need is Love’ is het veel chaotischer. Daar doe ik de productie en dat kun je van te voren nooit bedenken. Ik onderhoud dan het contact met artiesten die in de uitzending komen. Ook bepaal ik, samen met de redactie, de route van de kerstbus, die is afhankelijk van welke mensen we naar Nederland haalde. We staan op Schiphol bij de landingsbaan voordat we de mensen ophalen bij de gate en daar hoort natuurlijk ook altijd de stewardessendans bij.

Je combineert je tv-werk met het schrijven voor Amayzine, hoe is dat zo ontstaan?
Ik was op zoek naar iets anders naast tv-werk. Ik vind tv heel erg leuk, maar het is iedere keer een periode van heel veel stress met telkens weer een nieuw team. Ik bleef op zoek naar schrijfwerk en zag toen dat ze bij Amayzine iemand zochten. Mijn sollicitatie ging trouwens nog bijna mis. Ik dacht mijn proefteksten te hebben opgestuurd, maar toen bleek dat de mail nooit verzonden was. Ik raakte helemaal in paniek want nu dachten ze vast dat ik het niet op tijd af had. Gelukkig viel dat mee en mocht ik meteen beginnen.

Hoe ziet jouw gemiddelde werkdag/werkweek eruit?
Op maandagen werk ik bij Amayzine op kantoor, daar schrijf ik dan meestal vijf stukjes. Andere dagen zit ik op kantoor voor mijn tv-werk of ben ik aan het draaien. Ik werk freelance dus productiemaatschappijen huren mij in om aan programma’s mee te werken. Dan is het de bedoeling dat ik gedurende de week nog vijf of tien stukjes schrijf voor Amayzine. Dat plan ik rondom tv heen. Meestal sta ik dan rond 6 uur op en dan schrijf ik al een of twee artikelen. Als ik dan thuiskom van mijn tv-werk ga ik dan opnieuw dingen schrijven. Het is druk, maar schrijven vind ik nooit erg om te doen.

Hoeveel uur werk je per week?
Ik heb echt geen idee. Met ‘All you need’ is het zo dat je in december even moet accepteren dat je in die periode weinige andere dingen zal gaan doen en weinig mensen zal zien. Dan ben je gewoon eigenlijk 24 uur per dag bezig. Als iemand uit Australië moet komen en die heeft jou om 3 uur ’s nachts nodig, dan kan ik niet zeggen ik neem niet op want het is hier nacht. Dat is wel heel pittig, maar je weet gelukkig wel waar je het voor doet. Ik denk dat als ik ga tellen hoeveel ik werk, dat het dan als heel veel en zwaar gaat voelen. Nu ga ik gewoon door en is het goed zo.

Had je als klein meisje bedacht dat je dit beroep zou worden?
Ik wilde al mijn hele leven schrijven, ik ben graag creatief bezig. Als kind begon ik al met reclames bedenken en die stuurde ik dan naar bedrijven. Daarbij had ik wel het geluk dat wij als familie met een reclamebureau hadden samengewerkt, dus dat bureau heb ik toen ik 10 was mijn idee gegeven met een compleet script. Die reclame is ook echt opgenomen. Dat was voor mij wel de bevestiging dat het ook echt kon lukken. Voor tv stuurde een helemaal uitgewerkt programma-idee naar Endemol in de hoop dat ze daar een programma van wilden maken. Dat lukte niet maar ik werd wel geselecteerd om in een groep van 10 mensen wekelijks aan formats te werken. Daarna ben ik de productie-kant opgegeaan, dan werk je dus echt aan 1 specifiek programma.

Heeft het feit dat je familie in de tv-wereld zit invloed gehad op het werk dat jij wilde doen? (de vader van Isabel is presentator en programmamaker Robert ten Brink)
Nee, ik denk het niet. Mensen noemen het wel eens nepobabies maar daar ben ik niet helemaal mee eens. Ik heb vier zussen die allemaal niet in de tv-wereld zitten. We hebben heel erg onze eigen weg gekozen. Ik denk niet dat ik een voorsprong heb door mijn ouders. Mijn vader zou nooit met mij samenwerken als ik niet goed genoeg was, hij wil ook gewoon de beste en mooiste versie van het programma afleveren.

Heeft jouw bekende achternaam je wel eens in de weg gezeten?
Ja, eigenlijk altijd zodra ik ergens nieuw begin. Ik moet me altijd drie keer harder bewijzen want iedereen denkt dat ik er alleen maar zit door mijn naam. Eerlijk gezegd heb ik daar niet zoveel moeite mee. Ik weet wat ik kan en mensen ontdekken vanzelf dat ik gewoon echt hard werk.

Welke opleiding heb je gedaan en heb je daar iets aan gehad?
Heel veel verschillende dingen. Toen ik 18 was begon ik paraveterinair dierenartsassistent, dat is dat je ook zelf mag opereren: steriliseren en castreren. Daarna studeerde ik via Albert Heijn small business en retail management. Ik heb ook nog communicatiemanagement gedaan, maar daar ben ik na mijn propedeuse mee gestopt. Twee jaar geleden ben ik begonnen met de studie Nederlands aan de UvA. Dat is deeltijd en ik kijk telkens hoeveel tijd ik vrij kan maken. Het moet leuk zijn en ik moet er geen stress van krijgen. Voor tv is het handig als je van alles wat weet of als je bepaalde contacten hebt door eerdere studies en baantjes. Voor Amayzine denk ik dat je door je ervaringen toch op een andere manier naar de wereld kijkt en een eigen stijl hebt in je schrijven.

Welk advies zou je je jongere zelf willen geven?
Alles loopt zoals het zou moeten lopen en alles gebeurt met een reden. Ik ben ook heel tevreden met hoe alles is gegaan. Ook dat ik jong moeder werd, heeft alleen maar hele positieve invloed gehad. Ik was altijd super onrustig en altijd druk en toen ik moeder werd, werd ik veel serieuzer en gedrevener. Ik wil mijn zoon alles kunnen geven en zorgen dat we het goed hebben samen.

Ben je het type dat werk en privé scheidt of loopt alles vloeiend door elkaar?
Het is niet echt gescheiden. Ik werk natuurlijk samen met mijn ouders. Wat daar wel anders is, is dat ik mijn ouders in het werk gewoon bij hun voornaam noem. Privé zou ik dat nooit doen maar op dat moment voelt dat goed.

Altijd bereikbaar of type ‘twee telefoons en maandag ben je de eerste’?
Dat verschilt ook echt per programma en per draaiperiode. Bij reality programma’s ben ik meestal wel continu bereikbaar want dat zijn ‘gewone mensen’ die jou op dat moment nodig hebben. Als voor een spelprogramma iemand me ’s avonds belt of ik bijvoorbeeld een muziekje al heb geknipt, ja dan laat ik dat wel wachten tot de volgende dag.

Wat draag je op een werkdag?
In media kun je echt aandoen wat je wil. Al is het op draaidagen wel makkelijk als je een broek en sneakers aanhebt. Als ik bij Amayzine werk, draag ik wel leukere dingen omdat ik weet dat het niet vies zal worden. Bij tv sta je soms ineens tot je knieën in de modder en dan draag ik liever niet mijn mooie witte sneakers.

Denk je na over parfum en haardracht?
Meestal doe ik mijn haar los en af een toe een knot. Eigenlijk draag ik iedere dag dezelfde make-up en ook altijd parfum. Dat verschilt niet voor tv of bij Amayzine.

We weten het heus: over geld praten is niet chic, maar wel fijn voor de volgende generatie dat die weet wat het ongeveer schuift, dit werk. Dus kun je een grove indicatie geven?
Ik ben heel blij met wat ik verdien bij tv, maar ik weet ook dat ik daar heel hard voor werk. Sommige bedrijven werken echt in schalen dus die kijken naar wat verdient een andere persoon met dezelfde functie. Maar de meeste bedrijven kijken naar de ervaring en referenties die je hebt. Bij Amayzine is het gewoon het normale bedrag wat anderen in dezelfde positie ook verdienen.

En een ander punt van aandacht: vrouw zijn. Heb je een glazen plafond ervaren? Het idee dat je je meer moest bewijzen?
Ik denk dat dat in de schrijfwereld veel minder is, er zijn gewoon veel meer vrouwen in deze tak. Bij tv is het wel zo dat mannen nog steeds de overhand hebben in leidinggevende functies, maar er zijn zeker ook veel vrouwen. Als vrouw wordt je wel eerder als bitch gezien als je duidelijk bent. Ik denk niet dat dit mij in de weg heeft gestaan omdat ik er best alert op ben. Maar ik merk wel dat als ik voor een project een vrouw aandraag, er soms eerder voor een man wordt gekozen terwijl die niet per se beter is in het werk. Daar stoor ik me dan wel aan.

Is er een moment geweest in je carrière dat bepalend is geweest voor je carrière? Waarbij je achteraf gezien behoorlijk trots was op je daad?
Wat wij met ‘All You Need is Love’ hebben kunnen doen in coronatijd. Heel veel programma’s moesten stoppen omdat je niet meer met zoveel mensen bij elkaar mocht zijn en wij vonden een manier om door te gaan. Daardoor werden we ook steeds weer verlengd door de zender. We hebben echt hele vette dingen kunnen doen met Nederlandse en ook internationale artiesten, iedereen had ineens tijd. We stonden bijvoorbeeld met Di-Rect op het dak van de Ziggo Dome. Daar ben ik nog steeds heel trots op. Bij Amayzine heb ik me vanaf het begin af aan mogen ontwikkelen en mijn eigen stijl mogen vinden en daar ben ik gewoon heel blij om. Het feit dat ik daar überhaupt werk heeft veel invloed gehad op hoe ik ook buiten mijn werk met schrijven bezig ben.

Heb je nog bepaalde ambities?
Ik wil al heel lang ooit een boek schrijven over het bijzondere verhaal van mijn familie en hoe bijvoorbeeld mijn opa en oma elkaar hebben leren kennen. Ik had altijd te veel ideeën waardoor alles door elkaar liep. Maar ik heb nu wel een manier gevonden en ben ik er ook al een tijdje mee bezig. Ik zou het heel leuk vinden als mijn boek ooit wordt uitgegeven.