Happy & Healthy

Bekentenis: ik deed aan

Binge-shoppen

Ik heb mijn kledingkast haast vermoord. Maar echt. Twee dagen geleden

had ik het helemaal gehad. Ik werd er knerrie van dat die kast dus

nooit normaal dicht ging, smeet alles op de grond en zei tegen Sander:

“Alles gaat eraan. Álles.”

Oké, nu ging niet alles eraan, maar holy guacamole, echt meer dan

gedacht. Vier tiende van mijn kast verdween in grote vuilniszakken.

Op naar een nieuw leven. Wat heb ik een trásh verzameld. Ik doe het

niet meer aan, of sterker nog: ik heb het nog nooit aangedaan. Ik vond bijvoorbeeld

een bruin rokje van VILA. Ooit veel te strak gekocht onder het mom van:

ja, maar ik ga nog dunner worden, duuh. Ik stuitte op een hoop Zara-meuk

die leuk leek in de sale ‘voor op vakantie’, maar die uiteindelijk het

Nederlandse klimaat nooit heeft mogen meemaken.

”Het topstuk is een wanstaltig hysterische H&M-verenjurk in het groen waarin ik een kruising tussen Dikke Doeda en Pino ben”

Ik kijk naar gedateerde spijkerbroeken. Een heerlijk luchtige top met

een gaatje waar ik al seizoenen geen afstand van k0n nemen. De tijd is

rijp, mijn vriendin, daar ga je dan. Sorry. Het topstuk is een

wanstaltig hysterische H&M-verenjurk in het groen waarin ik een

kruising tussen Dikke Doeda en Pino ben. Sander ligt in een scheur. “Kiki, even

serieus. Wáárom heb je dat afschuwelijke ding ooit gekocht?! Dacht je echt dat je dit ging dragen?” “Ja, nou, weet ik veel. Misschien ooit.Op een festival ofzo. Of bij een gekke mensen-met-gekke-kleding-feestje.” Hij kijkt me aan met een opgetrokken wenkbrauw. “Bestaat dat?” “Ach, weet ik het. Vast.”

Als ik op de grond kijk, liggen daar zo’n tachtig kledingstukken.

Allemaal in de afgelopen anderhalf jaar gekocht. Het een nog lelijker,

onpraktischer of nieuwer dan het ander. Dit nooit meer. Hallo, ik ben

Kiki en ik doe aan binge-shoppen. Kopen is mijn drugs. En zoals het

met drugs werkt, het is snel uitgewerkt. Dus moet er het liefst iedere

week iets nieuws gekocht worden. Nou, met dat binge-shoppen ben ik dus

helemaal klaar. Jet ook trouwens, die probeert drie maanden niet te winkelen, al had ze vorige week wel een kleine stuiptrekking, maar ach,

dat is haar vergeven. Ik vertel Jet trouwens net over mijn closet

detox en het eerste wat ze roept is: “Wacht eens even! De helft van de

kast leeggemaakt? Dat betekent dus ruimte om opnieuw te shoppen?!” Oh, oh daar heeft ze wel een punt…