Waarom we stoppen met de pil

Het voelt als gisteren dat ik om te sjoemelen gewoon even twee pillekes naar binnen tikte op één dag. Niet die van het verheffende en geestverruimende soort, maar die ter voorkoming van baby’s. Ik was nogal van het gemakkie en niet helemaal van de ijzeren discipline, laten we het daar maar op houden. Tot ik ineens dacht: nu is het klaar, die pil moet verdwijnen. Ik mikte ‘m in de prullenbak en deed een retourtje gynaecoloog voor een alternatief hulpmiddel.

Ik kan zo tien vrouwen in mijn directe kring noemen die gestopt zijn met de pil. Geen zorgen, hier volgt geen opsomming op naam en geboortedatum, maar toch vind ik dat frappant, zo allemaal binnen twee jaar. Zeker omdat ze nog niet van plan zijn aan het bevruchten te slaan (de man dan) of baby’s te baren. Millennials, ja, jij en ik die tussen 1980 en 2000 geboren werden, lijken pilmoe te zijn. Klaar met die rommel in het lijf. Een onderzoek van Rutgers zegt zelfs dat het pilgebruik met tien procent is afgenomen sinds 2013. Kijk, dat zijn nog eens cijfers die iets bewijzen en proberen te zeggen. Dat het dus blijkbaar waar is.

Maar wat dan? In de ene spiraal zit je toch weer met hormonen, bij de koperen variant moet je wel héél erg van je ongesteldheid houden, voor het zingen de kerk uit is wel een beetje geweest, aan de slag dan met plastic en co? Het schijnt zelfs dat je jezelf even kan temperaturen om te zien of je vruchtbaar bent. Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar ik word niet bepaald opgewonden van de thermometer en ik zie ‘m nog niet helemaal in het voorspel passen.

Ik hoor nogal wat gegrom en gegrauw om me heen en dit keer heeft dat níets te maken met de moodswings die de pil met zich meebrengt. Er wordt gezucht en gesteund over condooms en dat die maandelijkse struggle pijnlijker is nu het pilletje met pensioen is. Over dat het toch best engig is dat de maandelijkse app zegt dat je vandaag keivruchtbaar bent en dat de eerste rechtszaken tegen die bewuste appontwikkelaars vanwege plotselinge zwangerschappen in volle gang schijnen te zijn.

Ach, kleinigheidje blijf je houden. De kilo’s vliegen eraf, we barsten niet in snikken uit als de veldsla op is bij de supermarkt, de zin in seks viert hoogtij en er komt een bak minder onnatuurlijke zooi ons lijf in. Want het onderzoek zegt ook dat dit de voornaamste reden is: we willen ons lichaam niet meer zonder na te denken volproppen met troep. Mee eens, vandaar.

P.S.: Tijd dat de man eens aan het slikken gaat.

Bron: Vogue