De 6 hoteltreats waar je gelukkig van wordt

(May in ieder geval wel)

Turijn. Een fonkelnieuwe hotelkamer (ik ben de aller-, allereerste gast die hier in kamer 122 slaapt) een glas koude witte wijn naast me, doosje gezouten nootjes, een opengeklapt MacBook en een dampende wifi.

Dat op een moment waarop ik normaal met pasta in mijn haar en drie kinderen aan mijn rokken de vaatwasser probeer in te ruimen maakt me een behoorlijk gelukkig mens.

Op weg hiernaartoehoorde ik mensen de woorden ‘museum’ en ‘tentoonstelling’ fluisteren om de twee uren tussen dagprogramma en diner te overbruggen maar ik rende naar mijn kamer. Noem me een cultuurbarbaar, mag gerust, maar een goed hotel en een paar uurtjes voor mezelf daar kan weinig tegenop.

Ik heb een keer een hele ochtend Borgen gekeken in een hotelkamer in Venetië. Zelfs mijn geliefde vond dat be-la-che-lijk maar hé, ik moest toch weten of Birgitte Nyborg die kanker zou overwinnen? En of het nog goed zou komen tussen Kasper Juul en Katerine? En ik keek toch uit op het Canal Grande? Mijn ramen stonden zelfs open. Dat is nog eens hedendaagse cultuur opsnuiven. Zowel de Deense als de Italiaanse. Tegelijk.

Ik heb gedanst in de suite van Le Bristol, weegschalen vergeleken met mijn lieve collega Renske in Le Meurice (hoe duurder het hotel hoe gunstiger de weegschaal uitslaat, zo weet ik inmiddels) en ik heb zoveel ochtenden en avonden met roomservice ontbeten en gedineerd dat ik de tel kwijt ben. In een ander leven word ik hotelmanager. Of popster. Als ik maar veel in hotels mag zijn.

Wil je bij mij in het gevlei komen als hotel? Dan helpen deze dingen enorm mee.

 Veel stopcontacten

Wat het is weet ik niet, maar in bijna elke kamer waar ik kom moet ik lampjes ontmantelen om mijn telefoon te kunnen laden. Omdat een mensch tegenwoordig laptop, camera, telefoon en accu voor de telefoon moet laden zijn minstens vier stopcontacten basis. En dan graag op een beetje makkelijke plekken. Dank u.

 WC-rol op de goede plek

Toen wij aan het verbouwen waren, vroeg mijn lief me altijd om proef te zitten op de wc en dan te kijken vanaf welke hoogte het ’t makkelijkste zou pakken van de wc-rol. We hebben vier wc’s dus elke keer moest ik weer nep wc-papier uit een kale muur trekken. Vond ik wat ver gaan maar elke keer als ik in een hotel ben en het een halve hernia kost om het papier te pakken, denk ik aan mijn geliefde. In dankbaarheid.

Nog een puntje. Hartstikke leuk dat het papier wordt omgevouwen zodat je weet dat jouw billetjes echt de eerste zijn die de pot raken. Maar als het papier wordt vastgeplakt, vind ik het meteen weer een beetje irritant. Dat stukje moet ik dan weer weggooien en heel vaak staat er geen prullenbak bij de wc’s in hotelkamers omdat er verderop in de badkamer al een prullenbak staat. Gedoe, kortom.

 Dezelfde kledinghangers

Niets erger dan allerlei van die zelfgevouwen stomerijhangers in je kast waar je je ‘goede goed’ aan op moet hangen en niets fijner dan een rijtje mooie, gelijke hangers. Of überhaupt hangers want in deze lieve, nieuwe hotelkamer staat het kopen daarvan denk ik nog op het To Do-lijstje.

 Zeep en zusters

Net waste ik mijn handen en rook ik de verrukkelijke geur van green tea. Los van doucheschuim, een stuk zeep en bodylotion stond er ook nog een potje handcrème. Bonuspunten.

 Dingen die je altijd vergeet

Ook zo fijn. Watjes, wattenstaafjes, een vijl en een elastiekje voor je haar voor als je in bad gaat. Ik ben nog nooit in een hotel geweest waar wat OB’s lagen. Zou ik ook briljant vinden. Je kunt er maar om verlegen zitten…

 Luxer wordt het niet

Je kamer binnenkomen en een handgeschreven welkom van de manager vinden. Een paar chocolaatjes en een flesje prosecco, wijn of waddanook in het ijs. Voordat je gaat slapen een briefje met de temperatuur van morgen erop geschreven, een opengeslagen deken en een pantoffeltje. Echt…Dan wil ik nooit meer weg.