Benieuwd naar hoe het er echt aan toe gaat op een moderedactie? May-Britt neemt je mee in haar hoofdredacteurenleven waarin inderdaad zelden een saai moment is.
Ijsschotsen springen, zo noemt mijn liefje het. Als ik zou bedenken wat er allemaal op mijn agenda staat dze week, zou ik meteen het liefst van een dak springen. Of een enkele reis Ibiza boeken of onder het Egyptisch linnen kruipen. Zoiets. Maar ik buffel door en hé, het is druk maar het is nou niet dat ik in een mijn werk. Alles is leuk.
Het begon met het vieren van de veertigste verjaardag van Anouk Smulders. Denk hippiefeest, tipi-tenten, sushi-girls (goddelijk lekker en verser dan vers) en een oud, oranje busje waar Anouk en ik crashten met een, excuseer, lichtelijk rood neusje van iets teveel Hugo (het nieuwe drankje).
Zondag pufte ik na omdat ik eindelijk mijn team voor De Shoot compleet had. We fotograferen de vier finalistes van Holland’s Next Topmodel waarvan de winnares op het winter issue van Amayzine.com komt. Dirk Kikstra fotografeert, Fred coacht en we hebben de allerbeste hair and make-up artist gevonden. Alleen ene stylist is een Probleem. Het is fashionweek zoals je weet dus iedereen zit in Londen, Milaan of Parijs of is er naartoe onderweg. Uiteindelijk vind ik een nieuw talent, Marloes de Jong. Marloes blij, Endemol blij, Dirk blij, ik dolgelukkig.
Maandag fietst Mart Visser gezellig bij ons binnen. Letterlijk he. De deur staat altijd open en ach er is ruimte genoeg dus waarom ook niet. Mart heeft een atelier bij ons om de hoek in de Schinkelbuurt. Ons bedrijvenbuurtje noemen wij al het nieuwe Redhook Brooklyn (de hippe, underground buurt van New York). Aan de buitenkant niet per se bijzonder pittoresk maar het rockt en het bruist en het gromt. Bij ons in de straat zit Armin van Buuren bijvoorbeeld. Ik zag hem deze week met Porsche en dakje naar beneden de straat in rijden en dat maakt ons kantoor natuurlijk nog cooler dan het al is.
’s Avonds eet ik met Marion Pauw in Taiko, het restaurant van het Conservatorium Hotel, een van mijn lievelingsplekken in de stad. Ik lunch er bijna wekelijks maar het restaurant had ik om de een of andere belachelijke reden nog nooit bezocht. Er is een nieuw concept en een nieuwe kaart waarvoor ze habituées en andere vrienden van het hotel hebben uitgenodigd om te komen proeven. Marion is die ochtend bestolen van haar koffer met daarin al haar lievelingskleren dus die kon wel een oppeppertje gebruiken. Als we zeventien goddelijke gangen en acht verrukelijke glazen wijn verder het pand verlaten zijn we gelukkig. En beloven we snel, heel snel weer terug te komen.
Woensdagavond staat in het teken van Eye Wish Opticiens. Ze organiseren een brillenmodeshow en vroegen mij het te presenteren. Enorm aan mij besteed want ik had op mijn vierde al een bril en had het talent om elke keer de lelijkste bril die er was uit te kiezen. Toen had ik enorm behoefte gehad aan een Eye Wish Opticien die me met persoonlijke aandacht en advies te hulp zou staan. Als lokatie kozen ze het Rijksmuseum en het was toch wel heel speciaal om daar in de after hours rond te lopen. Omdat er geen fohns, stijltangen en andere zaken met een snoer het Rjksmuseum in mogen, zoek ik van tevoren steun en lekker haar bij mijn haarheldin Rachel Geerman van The Building.
Donderdag begint mijn dag in de Akasha spa van Het Conservatorium Hotel (ik zei toch dat het mijn favoriete hang out is). Ik krijg een rondleiding. Nu nog loop ik op hakken op de loopband maar volgende week begin ik. Iets met een gezonde geest en een gezond lichaam.
Vrijdag was dus De Shoot. En daarover vertel ik jullie volgende week alles.
