Onze laatste dag

Na het ontbijt in het hotel was het tijd om uit te checken. Met pijn in ons hart. Wát een heerlijk hotel en wát zijn we verwend, want vanaf nu willen we natuurlijk never meer in een ander hotel slapen.

Onze loodzware koffers zeulden we naar beneden naar de receptie. Op een één of andere manier gaat mijn koffer altijd drie keer zwaarder terug dan dat ik hem meenam en ik heb me best braaf gehouden met het shoppen vind ik zelf. We kwamen erachter dat het niet veel scheelde om rechtstreeks een taxi te nemen naar de luchthaven in plaats van met de trein te gaan dus je begrijpt, die keuze was snel gemaakt. We reserveerden de black cab voor aan het eind van de middag bij een ontzettend aardige portier, die na een paar keer high five-en en huggen ons toestemming gaf nog wat te shoppen. Hè fijn.

 A Date

We hadden eerst nog een afspraak met Anouk Bos. Owner van Creators of Desire. Ze heeft al een paar keer bij ons in de Look of The day gestaan en daarna hadden we nog heel leuk contact. “Blonde krullen, scandi chic met een bohemian inslag”. Zo beschrijft ze haar eigen stijl. En alles, maar dan ook alles wat zij draagt vind ik cool. Op de rooftop van Shoreditch House had ze een tafel gereserveerd. Het is een members only club, maar gelukkig stonden wij op de lijst. We bestelden salades en quinoa, dronken groene thee, spa rood en wijn, en genoten enorm van de zon en het uitzicht over London.

 No pictures please

Foto’s maken is verboden in het hotel. Alles voor de privacy van de gasten. En tja, toen Lindsay Lohan langs onze tafel liep kon ik dat ook wel begrijpen. Wisten jullie dat ze ongeveer tien keer haar lippen heeft laten opspuiten? Wat zág ze er uit zeg.

Ik kiekte hier en daar stiekem een foto maar werd al vrij snel op mijn vingers getikt. De ober was te laat, want ik had er al mooi een paar gemaakt.

 Nog eentje dan

Na de lunch en een beetje chill aan het zwembad nam Anouk ons nog even mee naar Albion. Een heel leuke tea room om de hoek. Het stikt van de leuke horeca in London. Liesbeth kan haar geluk niet op in de Shoe Heaven, ik word heel erg gelukkig van een leuk restaurant, hotel of lunchroom. Albion had ook een leuke bio winkel met thee, koffie, groente, fruit en healthy snacks waar ik een beetje rond neusde. We deden nog een groene thee op het terras en kletsen alsof we elkaar al jaren kenden.

 Its time!

Omdat we zo gezellig zaten was het veel te laat om nog echt goed te shoppen. We liepen nog wel even lang de Sweaty Betty, een winkel met coole sportkleding. Liesbeth stond binnen één seconde weer buiten, ik zag allemaal wel fijne spulletjes maar ik hield me in.

Aangekomen bij ONS hotel stond de taxi al bepakt en bezakt klaar. De allerliefste portier ever, en ook nu ons beste vriend, gaf ons nog een big hug, “god bless you girls and please come back!” And we will.

 Gemiste kans

Op de luchthaven deden we nog onze laatste rondje winkels. Ik paste nog even vlug een Valentino-tas en daar heb ik vannacht over gedroomd en dat is dus slecht nieuws. Voor mijn bankrekening dan hè. Lies maakte nog een vreugdedansje toen ze de L. K. Bennett winkel zag en vroeg meteen haar maat voor een zwarte schoen, maar na tien minuten wachten hadden we er geen zin in meer in.

 Back to work

En nu zit ik weer achter mijn bureautje in een heerlijk nieuw pand. We gaan ons rustig voorbereiden om Parijs volgende week. Ik heb toch ook nooit gezegd dat ik heel vervelend werk had?