Als je in een luxe winkel wilt werken

Vorige week kreeg ik een e-mail van iemand die graag wil werken in een winkel in het luxe segment. En of wij dan een stukje wilden schrijven om haar daar een beetje voor klaar te stomen. Dus in de categorie ‘u vraagt, wij draaien’: de dingen die je wel en zeeeker niet moet zeggen in een luxe store.

Winkel is echt veel te ordinair voor een luxe brand. Je hebt het bij chiquere merken zoals Chanel, Louis Vuitton of Hermès over ‘de boutique’ en bij coolere labels heb je het over ‘de store’.

Hoe luxer de winkel, hoe lastiger het vinden van de prijs. Tipje van mij: bij de tassen zit het kaartje meestal binnen in het kleine ritsvakje aan de zijkant verstopt. Dan kun je daar even rustig gluren om te weten of je een of twee maanden droog brood moet gaan eten. Als je in een luxe store werkt en iemand durft de veel te alledaagse vraag te stellen: Wat kost het?/Wat doet het?/Hoe duur is het?, verbeter diegene dan op subtiele wijze en zeg: “De waarde van de mattelassé is 2300 euro.”

Je klant ziet zelf wel dat iets een tas, een broek of een trui is. Daarom geef jij nonchalant extra informatie en praat je over de clutch, de flared of de cardigan.

Zodra je voelt dat er mogelijk een zwart, hard kaartje uit de beurs getrokken gaat worden, dan bied je je klant iets te drinken aan. Koffie, thee, een mooi glas water of ach, waarom ook niet, een glaasje champagne. Meid, voor je het weet ben je medewerker van de maand.

Net zoals je het hebt over de boutique, spreek je over het collier en niet over een ketting. Die zit om je fiets. Als het goed is tenminste. Je zegt horloge en niet klok en bij voorkeur over juwelen (als het juwelen zijn) en over bijoux bij het goedkopere spul. Sieraden is ook te alledaags voor de PC en de Maastrichtse Stokstraat.

Hoe spannend je avonturen ook zijn, dit is het moment van je klant. Ze zijn niet geïnteresseerd in jouw verhalen en zelfs als ze dat wel zouden zijn, vindt je manager het geen goed idee. En praten over je kinderen is sowieso verboden. Aandacht geven is het woord.

Als je in een luxe zaak werkt, geef je het tasje niet over de toonbank aan. Je loopt om, overhandigt het tasje aan je klant, houdt de deur voor ze open (tenzij je een portier hebt die dat voor je doet), wenst ze een fijne dag en geeft ze eventueel een hand.