DE 5 GRAPPIGSTE DINGEN

die alleen kinderen kunnen zeggen

Toen ik mezelf had getrakteerd op een beeldschone matelassé jumbo Chanel, rende mijn dochter met mijn verse tas naar onze oppas en gilde door de kamer: “Stella, Stella, kijk eens, mama heeft een nieuwe tas!” Toen ik haar enthousiasme probeerde te temperen omdat flashen met aankopen nu eenmaal niet zo chic is, zei ze: “Maar mám, hij ís toch van sjá-nel.”

Kinderen zijn echt het grappigst. Ik heb even de leukste uitspraken uit mijn leven met kinderen verzameld.

1.

Over het privévliegtuig

Ik had een collega wier neef een privévliegtuig had. Meestal ging zij met haar kind in een groot easyJet-toestel naar het familiehuis in Marbella, maar dit keer mochten ze meevliegen in de private jet van oomlief. Het meisje van vijf bezag het privétoestel, bekeek het eens kritisch en zei met een lichte teleurstelling in haar stem: “Nou, oom Wim, ik vind het wel een beetje een kleintje.”

2.

Mijn moeder speelt voor hoer

Er kwam een kunstenaarsgezin bij ons in de buurt wonen. De vader van het meisje was kunstschilder en haar moeder actrice, zoals later bleek. Op het moment van de verhuizing speelde ze in een film een dame van lichte zeden. Toen het meisje bij ons speelde en ik haar vroeg wat haar ouders deden, was dit haar antwoord: “Mijn vader is kunstenaar en mijn moeder speelt voor hoer.”

3.

Ik ben perfect

Toen mijn dochter Bel drie jaar was, ging ik met haar naar het consultatiebureau en had ze op alles exact de score die ze aangeven voor die leeftijd. Op de centimeter nauwkeurig de lengte, op de ons het gewicht. “Je bent gewoon perfect”, zei de trotse consultatiebureauarts. Omdat je van zelfvertrouwen nooit genoeg kunt hebben, stelde ik mijn kleine meisje elke dag de vraag: “En wat ben jij?” Waarop zij dan antwoordde: “Ik ben perfect.”

Allemaal leuk, aardig en reuze schattig was het tot mijn auto niet startte en er een ANWB-meneer te hulp schoot. Hij gaf mij een hand en stak daarna zijn hand uit naar mijn kleine meisje. “Hai, ik ben Theo”, zei hij. “En jij bent…?”

“Perfect!” was het antwoord.

4

Ik wil geen sorry zeggen

De dochter van een dierbare collega heet Molly en zij ging toen ze vier was naar de Montessorischool. Ze was een keer gaan wennen en dat ging prima, maar toch moest ze de dag voordat ze naar school ging intens hard huilen. Wat er nou toch was, vroeg haar moeder. “Ik wil niet naar de Molly-sorry-school. Ik heb niets stouts gedaan, ik wil niet de hele dag sorry zeggen.”

5

Ze zijn toch best aardig?

De paspoorten moesten vernieuwd en alle ID’s waren verlopen, dus ik toog met mijn hele gezin naar het gemeentehuis. We deden dansjes om de houten blokken die ze daar ter versiering hebben staan en draaiden het krukje in het fotohokje minstens honderd keer in de rondte. Ook mochten de meisjes op de balie zitten en kregen ze nog een snoepje toe. Terug in de auto zei een van mijn meisjes: “Maar mam, ik snap niet waarom dit het gemeentehuis heet. Ze zijn toch hartstikke aardig.”