Dingen die de bediening niet bij mij moet doen

Voor degene die met mij uit eten gaat, is dat niet altijd leuk en even ontspannen. Oké ik overdrijf, maar ik kijk veel om me heen, probeer de routing van het personeel te ontdekken, luister mee als een ober aan een andere tafel staat en ik heb overal een mening over. Ik kan me ook nogal uiten wat betreft de bediening. Er zijn er maar weinig écht heel goed, vind ik. Als er een brakke gozer bij me aan tafel staat kan ik me meteen ergeren, maar eigenlijk is dat niet eerlijk, want hoe vaak ik vroeger met een kater aan tafel stond….

Stél hè, ik kom bij je eten, dan kan ik je nu al een paar dingen noemen die je echt niet moet doen. Dat biertje van de avond daarvoor zal ik door de vingers zien.

• Aan tafel hurken of erbij komen zitten op een stoel om de bestelling te komen opnemen. Waarom? Zo dichtbij ook. Het heeft zo iets nonchalants, te populair en misschien ook iets intimiderends ofzo.
• Halfvolle glazen zomaar weg halen. Hallo?
• Tanktops, hemdjes, dat soort dingen. Ik vind oksels in mijn neus altijd heel erg vies. Ook al zijn ze schoon. Brrrr.
• Als je iemands aandacht vraagt en dat diegene het wel ziet, maar dan eerst nog even een tijdje met z’n collega doorkletst. Vermoeiend.
• Heel sterke parfums vind ik ook niet zó, maar een zweetlucht al helemaal niet.
• Ik appte nog even een oud-collega (de perfecte gastvrouw) om te vragen of zij nog een frustratie had die wij gezamenlijk konden delen. “Mannen en blote benen.” Juist ja.
• En “Eet smakelijk” is echt prima, maar “Eet ze”? Nee. Nee. Nee. Inderdaad, heel erg.

Voor de rest ben ik een heel makkelijke gast hoor. Met een enorme glimlach ben ik al om.