IRRITANTE COLLEGA?

Eigenlijk slaat het vraagteken in de kop van dit stuk nergens op, want iedereen heeft een irritante collega. Of in ieder geval een waar wel iets aan te verbeteren valt. Om maar met mezelf te beginnen. Ik bedel altijd bij iedereen om ‘een slurfje’ voor mijn iPhone omdat ik altijd leeg ben. Kan me voorstellen dat onze stagiaires daar wel eens gek van worden. En het bureau van Lies transformeert eens in de zoveel tijd tot een plaats delict waar zojuist een criminele afrekening heeft plaatsgevonden.

Als ze dan op persreis is, besluip ik haar kleine vuilnisbelt en breng ik orde in de chaos. En gelukkig hebben zij en Jet (want die kan er ook wat van) er eens in de zoveel tijd ook genoeg van en is hun bureau zo blinkend en fonkelend dat je je er in zou kunnen opmaken.

Moraal van deze ontzettend lange introductie; zelfs in een ontzettend leuk team heb je zo je verbeterpunten. We nemen even de archetypes irritante collega’s door en bedenken bij alles op een oplossing.

De luie collega

Het ergste vind ik de luie collega die doet alsof ze het zo druk heeft. Lang geleden werkte ik bij een tv-programma waar een bijzonder knap meisje werkte. Altijd als ik na een draaidag van 11 uur met ingestort haar en uitgelopen mascara (het regende altijd in mijn herinnering) de redactie opkwam, zat zij daar ‘gezellig met de jongens’ een biertje te drinken. Ik weet ook nog dat er heel coole leren jasjes van het programma maar daar waren er te weinig van. Vond ik niet erg, het ging niet om mij. Maar na een andere uitputtingsslag zat deze dame gezellig met haar ranke billetjes op haar bureau te kletsen met, inderdaad, dat leuke jasje aan.

Wat moet je met dit soort mensen? Het professionele advies luidt; negeren. Als je er iets van gaat zeggen, haalt dat je naar beneden. Bedenk dat anderen er ook heus ooit achter komen en dat iemand er uiteindelijk zichzelf mee heeft. Echt ver ga je het niet schoppen met zo’n instelling namelijk. Ik heb daarna nooit meer iets van het beste kind gehoord en denk niet dat ze zo’n leuke baan heeft als ik. En dat leren jasje, dat kon ik later lekker zelf kopen. Omdat ik zo hard had gewerkt.

De stinkende collega

Mijn geliefde kan altijd met een uitgestreken gezicht tegen iemand zeggen; “Neem even een pepermuntje. Je ruikt een beetje.” Juist omdat hij het zo direct zegt, is het niet gênant maar meer in de trant van; het kan iedereen overkomen.

Als je heel rustig zegt dat iemand even een beetje deo op moet spuiten maak je het veel luchtiger dan dat je echt een gesprek aangaat.

Mijn methode is de humormethode. Als je met een lach zegt: “Jeeeee, hoeveel knoflook heb je gegeten gisteren?” Of “Heb je onder een brug geslapen ofzo?” dan trek je het in het absurde en wordt het ook minder persoonlijk. Dan zul je zien dat die persoon er vanzelf iets mee gaat doen. En anders kun je er wel gewoon grappen over maken en gelegitimeerd wat verder van die persoon vandaan gaan zitten.

De roddelende collega

Vooropgesteld dat we allemaal roddelen en roddelen best fijn en nuttig kan zijn, is het niet fijn als je weet dat ze met de een over de ander en met de ander over de een praat. Een bedrijfspsychologe adviseert om een roddelkrant te maken. Daarmee trek je het weer in het absurde en dat vind ik sowieso een goed medicijn. Als iemand een roddel vertelt, toep jij het af met een totaal verzonnen verhaal. Zeg dat je drie collega’s in de bezemkast hebt betrapt en dat een zwanger is geworden. Diegene zal dan hopelijk zien dat het niet zo netjes is wat ze doet.

De collega met kinderen

Ik heb hier al geschreven dat vrouwen met kinderen zich een beetje moeten inhouden op kantoor. Als je hogerop wilt komen tenminste. Het is best irritant voor de anderen dat de moeders om 17:00 uur een laptop dichtklappen en hetzelfde betaald krijgen als jij. En als ze dan ook nog eens de hele tijd verhalen over Boet, Lasse en Lotje rondstrooien die jou niet echt interesseren…

Als je het gehad hebt met de zoveelste anekdote kun jij iets heel leuks gaan vertellen over je poes. En dan haar aandacht opeisen.

Verder kun je iemand wel aanspreken op wat hij levert. Want even ten faveure van de werkende moeders; ze zijn vaak wel meesteressen in efficiëntie en hebben waarschijnlijk hun taken netjes af of maken het ’s avonds af als ze haar kindjes in slaap heeft geknuppeld.