-Advertorial-

ROLLEND HET VONDELPARK DOOR

Een Royal bike voor Josselin

Twee weekjes terug kreeg ik de uitnodiging voor het pimpen van mijn fiets. Het idee kwam van vriendin van Amayzine Yara Michels. Zij was door Lipton Ice Tea gevraagd om de Brightside van het leven even te vieren en dacht meteen aan fietsen. Amsterdam mag dan wel een enorme fietsstad zijn, maar die dingen zijn godsgruwelijk lelijk dat het niet echt voor een fleurig en kleurig straatbeeld zorgt. En reken maar uit dat er meer fietsen dan mensen in Amsterdam wonen, dus dat zorgt voor best een droevigheid. Moest verandering in komen en dus bedacht zij de wasstraat waar je je fiets doorheen kon halen om letterlijk op een vrolijk gepimpte fiets naar buiten te rollen. Liefde voor het idee en liefde voor Yara die dit als zo’n enthousiast springerig meisje stond te vertellen dat je dus meteen je fiets door de pop-up wasstraat van het Vondelpark wilde duwen.

De uitvoering vond ik dus een stuk spannender. Ik heb mijn oude vertrouwde panter al zo’n tien jaar en het is mijn geliefde Amsterdam-fiets. De vertaling van Amsterdam-fiets is lelijk, vertrapt en  verroest, maar daarentegen zeer goed werkend en geliefd en dus onvervangbaar. Ik wilde dus best de fiets laten pimpen, maar wel met behoud van de stijl (goud en roest) en de kwaliteiten. Mijn vriendinnetje en collega Lilian ging mee voor foto’s en mentale ondersteuning zodat ik niet ten onder zou gaan aan al het pimpdrama en ook zorgde zij ervoor dat dit tafereel werd vastgelegd. Side note: Lilian sprong op Blue Ivy, onze redactiefiets, en werd zeer streng toegesproken door Liesbeth dat Blue Ivy niks geen metamorfose mocht krijgen. De hoop was dus écht op mij gevestigd.

Terug naar het pimpen. Al die bloemen en slingers heb ik even bij mijn achterbuurvrouw geplant, zodat ik me kon richten op alle functionele en zeer coole gadgets. Yara gaf akkoord (begrijpelijk, zij zag dat ik als een waakhond op mijn fiets zat) en dus rolde ik, na de nodige voorpaniek en bedenksels, de wasstraat in.

Zo begon de wasstraat bij twee handige Harry’s die mijn fiets gingen repareren. Ik dacht dat ze er waren neergezet vanwege de looks, maar het bleken serieus fietsenmakers te zijn en dat stemde mij zeer gelukkig. Beetje lucht in de banden (dank u), een nieuwe standaard (enorm nodig en enorm handig naast al die Amsterdamse overvolle fietsenrekken) en vooral ernstig blij met twee nieuwe gadgets. De eerste is namelijk een gouden cupholder voor het ontbijtje en de tweede is een gouden spiegel. Nu vind iedereen mijn spiegel hysterisch, wat ik begrijp, maar hij is écht heel handig. Vliegje in het oog? Hop, meteen eruit. Lippenstift bijwerken voor het stoplicht? Het zit als nooit tevoren.

Het volgende stationnetje was afdeling pimp. Daar kon je kiezen voor de nodige vlaggen, kraaltjes voor je spaken, bloemen, picknickmandjes en dat soort gedoe. Nu ben ik zelf niet zo van al die hysterische dingen dus besloot ik het bij de kraaltjes te houden. In geel. Dat matchte het meest bij goud. Terwijl ik dus keurig die kraaltjes aan het rijgen was, zat er opeens ook een meisje heel enthousiast discolichten aan mijn fiets te monteren. Een klein slikmomentje, want ik vond het redelijk circus en dus redelijk Pipo de Clown. Maar ze was er zo geconcentreerd en enthousiast mee bezig dat ik haar, onder het mom van die Brightside, dus niet durfde te storen. Dus vandaar, ik rolde de wasstraat uit met twee coole gadgets én discoslingers. Al zag ik daar het voordeel van verlichting op de fiets natuurlijk wel meteen van in.

Al goed, mijn fiets is dus gepimpt en vriendin Lilian was stikjaloers. Al was dat snel verholpen toen zij op lieve Blue Ivy stapte en naast mij een rondje door het Vondelpark fietste. Twee blije eieren. Want hé, ik heb twee gouden gadgets. Veel te cool. Mijn fiets was al goud, maar kreeg een extra royal touch. Het is alsof ‘ie eindelijk het verdiende kroontje heeft gekregen. Lang leve de Brightside.

Mijn fiets was al goud, maar kreeg een extra royal touch. Het is alsof ‘ie eindelijk het verdiende kroontje heeft gekregen.