Toen ik gisteren naar bed ging en het weerbericht checkte, stonden er dingen als zonnig, redelijk warm en medium bewolkt. Toen ik vanmorgen wakker werd en naar buiten keek zag ik dingen als pleurisregen, herfstachtige kou en boze wolken. Kijk het is natuurlijk mega irritant Nederlands gedrag om steeds maar over het weer te klagen, en sowieso heb ik maar weinig te klagen want hallo ik zit in New York potdorie, maar toch heb ik enorm zin om even over het weer te klagen.

Want het regent dus echt de hele dag. De he-le dag. Een beetje knap en toonbaar bij een afspraak komen is onmogelijk, mijn haar pluist en springt godbetert recht omhoog en dan is er nog het kledingprobleem. Want toen ik vorige week het weerbericht bekeek (u weet, ik ben nogal geobsedeerd met het weerbericht bezig) was het louter 30 graden, volle bak zon en hartstikke zomer dat de klok sloeg. NOU MOOI NIET DUS. Mijn koffer zit vol met zomerse waar die nu dus totaal zinloos is, en er is een groot gebrek aan warme kleren. Wat op zich prima reden is om te winkelen maar toch, ik had het liever anders gezien.

Hoe dan ook, mijn dag begon dinsdag met een afspraak bij een ontzettend leuk New Yorks PR-bureau aan Broadway, midden in SoHo. Daarna liep ik het blokje om naar Suitsupply, waar vriend Nish werkt en met wie ik koffie en lunch ging doen. Na een rondleiding door het hele pand (dat echt rete indrukwekkend is) en langs de Suit School (waar potentiële nieuwe werknemers worden opgeleid tot tailor) gingen we met een deel van “De Crew” naar een klein Mexicaans zaakje een paar blokken verder. Zo’n tent die je als je niet weet hoe lekker het eten is, echt straal voorbij zou lopen.

Daarna heb ik eigenlijk een lege agenda tot 17.00 uur, want dan staat er nog een meeting op het program en daarna heb ik een borrel met Kirsten van Suitsupply (hier al eens in de Look of the Day) en die lege uren wil ik opvullen met tikken in een fijn restaurant of café. Het is echt knetterhard aan het regenen maar de eerste zaak waar ik kom had geen WiFi, in de tweede mocht ik niet zitten als ik niet ook eten zou bestellen, de derde had geen plek en inmiddels ben ik zó tot op het bot natgeregend dat ik het opgeef en naar Le Pain Quotidien loop. Wat prima is natuurlijk, maar toch ook een beetje een soort Starbucks is. Net als ik weer droog ben en mijn stukken voor de komende dagen af heb zegt meeting 1 af, en eigenlijk heb ik het ook wel gehad met de kou en de regen dus ik zeg Kirsten af en ga naar metro die me uptown gaat brengen richting hotel.

Waar heeft de mens zin in als het nat en koud is? Een bioscoop. And so I did. Ik zag Entourage the movie en wil graag van de gelegenheid gebruik maken om íedereen te verplichten die film te zien. Zeker wanneer je net als ik de serie echt stukgevroten heb. Morgen gaat als het goed is de zon een beetje schijnen en daar verheug ik me enorm op. Wat ik verder ga doen lees je uiteraard in een volgende diary. Zoals Bill zou zeggen: “Bye children!”