MENSEN, ER ZIJN RÉGELS OP FACEBOOK.

Na ruim drie weken nauwelijks op Facebook te hebben gezeten (Rio zelf was nét wat boeiender dan de gemiddelde statusupdate) ben ik nu ook wat dat betreft weer helemaal terug en back in business. En dat, dat levert direct alweer een flinke bak vol irritaties op. Ik laveer al tijden tussen intense haat en een beetje liefde voor Facebook, ben jaloers op mensen die zo dapper zijn eraf te stappen maar weet ondertussen dat ik nooit zonder zou kunnen, al is het alleen maar omdat ik dan niemand meer kan bespieden. Aangezien meer mensen paars van frustratie aanlopen na een rondje door hun feed riepen we hier op de redactie onze grootste ergernissen, delen die hierbij met jou en hopen van harte dat Facebook zo weer een stukje leuker gaat worden. Daar gaan we.

Overmatig emotioneel gedweep

Met stip op nummer 1. We vinden het écht heel vreselijk voor je als je oma is overleden. Of wanneer Poekie de Poes na 25 jaar dan toch in haar slaap is heengegaan, of Hendrik de Hond helaas tegen een auto is opgelopen en dus het leven moest laten. Echt, mijn dierenhart is groter dan goed voor me is maar zelfs ík trek dat soort updates niet. Echt gezien: mensen die een afscheidsrede voor hun huisdier plaatsten. Of iemand die er een begrafenisspeech op knalde. Ik bedoel, dat soort dingen zijn intiem en privé en bovendien niet geschikt om virtuele likes en karmapunten mee te vangen. Kappen nou.

Liefdesbetuigingen waarvan het glazuur van onze tanden barst

Dit gebeurt vooral veel op Instagram (check het account van Dré Hazes Junior even, je weet níet wat je meemaakt) maar Facebookers kunnen er ook wat van. Een foto plaatsen van jou en je geliefde en daarbij dan een klein epistel vol braakteksten waarom hij of zij de enige echte liefde van je leven is en je zooooo intens gelukkig maakt elke dag weer #blessed. Zeg dit lekker tegen elkaar joh. Stuur elkaar een brief, een WhatsApp of als je het per se via Facebook doet, maak er een privéberichtje van, maar val de rest van de wereld er niet mee lastig dank u vriendelijk.

Busladingen vakantiefoto’s

De tijd dat je elke vakantie of weekendje weg in geuren en kleuren op Facebook zette zijn voorbij. Dat deden we in het begin van Facebook toen we nog niet zo goed wisten wat we aanmoesten met deze nieuwe manier van ons eigen persoontje etaleren maar nu, nu ga ik enorm met m’n ogen rollen als jij een album online zet met je super duper awesome vakantietrip. Gewoon niet meer doen. Kijk af en toe een fotootje mag heus, maar die albums, daar gaat het mis.

Kinderfoto’s

Super oneerlijk voor iedereen dat ik wel foto’s van m’n kat mag uploaden en jij niet van je kinderen, maar Het Internet heeft nou eenmaal besloten dat katten leuker zijn dan kinderen dus deal with it. Niemand vindt het leuk om jouw met spinazie ondergesmeerde kleuter te zien zitten. Of je peuter met poep tot in z’n nek. Niemand!

Foto’s van 5 jaar geleden opnieuw gaan liken

Doen mensen dus heel vaak, iets van heel lang geleden liken of erop reageren zodat die post of foto weer opnieuw in je newsfeed verschijnt. Kan sóms leuk zijn, als het een heel gênante foto is, maar eigenlijk is het altijd gewoon heel irritant. Ik wil die zooi van een miljoen jaar geleden niet nog een keer zien en als je een moment zoekt om nog even je coolheid van way back te etaleren, dan ga je maar naar Instagram en doe je een #TBT.

Boekwerken als statusupdate

Er is iemand in de feed van May die minstens een keer per week integraal de mail op Facebook zet die haar in het buitenland studerende dochter naar haar stuurt. Serieus, hoe-zó?! Of mensen die denken een heel geestig en goed geschreven verhaal met ijzersterke punchline te schrijven. Is alleen vaak noch sterk noch punchie. Je kunt ze het beste samenvatten als types die denken dat ze een heel mooi stukje schrijven en daarvan zelf vinden dat het een perfect ik-je voor in het NRC zou kunnen zijn. But they’re so wrong. So so wrong.