Beauty

5 COUPES DIE JE ZÉKER GEPROBEERD HEBT IN JE LEVEN

En die ernstig mislukt zijn of enorm goed hebben uitgepakt

Verschrikkelijk vind ik het om foto’s van vroeger te zien. Ik wist geen raad met een puk, mijn wenkbrauwen waren kaalgeplukt en ook dacht ik dat zilverkleurige oogschaduw een goed idee was. Maar mijn haar, dat heeft zo’n driehonderdtachtig metamorfoses gehad. Ik heb het bordeauxrood gehad (een spoeling, thank god), ik heb een boblijn geprobeerd, schuine pony’s, rechte pony’s, een mix van beide pony’s, en weet ik veel wat nog meer. En buiten kappersbezoekjes om vond ik het ook heerlijk om de krultang of wafeltang erin te zetten of gewoon een nacht ongelooflijk slecht te slapen met papillotten in mijn haar. Nou goed. Zeker weten dat jij je ook aan de coupes in onderstaand rijtje schuldig hebt gemaakt.

Een kleurtje

Aangezien het op de middelbare school behoorlijk cool was om je haar een kleurtje te geven, besloot ik dat ook maar te doen. Gelukkig dat ik echt alleen maar voor een spoeling kon gaan, want mijn moeder hield echt kleuren angstvallig tegen. Ik begon met mahonie, toen werd het rood; eigenlijk ging ik als ginger door het leven. Nu heb ik daar wel van geleerd wat me niet staat (hoewel het hier nog even mis ging) en heb ik dankzij al die experimenteren toch echt mijn lievelingscoupe gevonden.

Een pony

Heb ik een haat-liefdeverhouding mee. Ik ben ongelooflijk fan, maar soms is een pony gewoon niet zo handig. Maar definitely dat vrijwel iedereen het geprobeerd heeft. En gelijk heb je, want het kan ook gewoon echt goed uitpakken.

“Huilen. Trááánen met tuiten. En vervolgens had ik een poppenhoofd”

Krullen

De krultang hebben we béhoorlijk vaak in de hand gehad. Zelfs met de papillotten hebben we enthousiaste nachtjes gehad. Met als gevolg dat je met een Annie-coupe wakker werd en je ook vergat de boel netjes uit te kammen.

De bob

Ik weet nog echt als de dag van gisteren dat ik naar de kapper ging om de puntjes te laten knippen, maar dat ik thuis kwam met een boblijn. Een heftige bob. Destijds kenden ze de long bob nog niet, dus die bob was echt wel tot bóven mijn oorlel geknipt. Huilen. Trááánen met tuiten. En vervolgens had ik een poppenhoofd. Het voordeel is wel dat ik heel goed ben geworden met schuifspeldjes en haarbandjes én dat ik weet dat ik nooit van mijn leven meer een boblijn laat knippen.

Highlights

Nu zijn highlights echt waanzinnig mooi en zien die er zongekleurd uit (kappers hebben hun lesje wel geleerd), maar vroeger waren het echt stroken die je op je hoofd had zitten. Serieus. Van die witte plukken waar totaal geen gradatie in zat of wat ook maar énige link had met de rest van je coupe. Ook daar hebben we van geleerd. Vroeger waren die banen très cool (helemaal in combinatie met een nude lip en een heftig aangezette brow, het liefst zo dun mogelijk geëpileerd), maar nu kun je beter het tegenovergestelde plaatje vasthouden.