Fun & Famous
carolien’s fast lane life
Yes, weer een vers weekdagboek van onze Carolien. Want jullie weten: ze zit nooit stil…
Vorige week bracht ik al een klein verslagje uit van mijn Parijs-trip, maar toen moest het meest fantastische moment nog komen. Een week daarvoor belde mijn wederhelft uit de Zwarte Tulp Roeland op en vroeg tussen neusen lippen door of ik mee wilde naar de haute couture-show van Viktor & Rolf… Je begrijpt dat ik hier geen nanoseconde over na hoefde te denken en ik boekte direct mijn Thalys-ticket om, plus een extra overnachting in Parijs. Nu heb ik nooit outfitstress, maar voor deze gelegenheid moest ik natuurlijk groots uitpakken! Dus koos ik voor een nude ensemble van Sandro en Avelon met als ‘showstopper’ mijn custom-made Rebootz-laarzen. Voorafgaand aan de show mochten we backstage om alle prachtige outfits al te zien, maar de show was nog steeds een grootse verrassing. Met als ‘finale soundtrack dezelfde song die ze bij Zwarte Tulp gebruiken! Roeland en ik waren in extase…
Sinds de lancering van Charlotte Tilbury in Nederland ben ik enorme fan van haar make-up. Vorige week ging ik samen met mijn vriendinnetje Sanne langs bij de prachtige corner die ze hebben in de Bijenkorf voor mijn ultieme bridal make-up, waarover binnenkort een uitgebreid verslag in mijn ‘Wedding Diary’. Maar toen we daar toch rondstruinden, viel ons oog op de heerlijke nieuwe lipsticklijn genaamd Hot Lips. Alle kleuren zijn vernoemd naar inspirerende vrouwen, zodat je onder andere ‘Carina’s Love’ en ‘Kidman’s Kiss’ hebt. Per verkocht item doneert Charlotte Tilbury twee euro aan Woman for Woman ‘to change the lives of women in need – one lipstick at a time’. Dus konden Sanne en ik het niet laten om een prachtige kleur aan te schaffen en tegelijkertijd dit goede doel te steunen. A girl can never have too much make-up!
Vroeger waren de zondagontbijtjes bij ons thuis altijd één groot feest: vers geperste jus, roerei met spekjes, vers afgebakte croissantjes en American pancakes mét maple syrup: je wilde daarna niks anders dan op de bank uitbuiken en bijkomen van dit vorstelijke maal. Gelukkig houden Jon en ik deze traditie in ere en staan onze zondagen ook vaak in het teken van giga ontbijtjes. Dus toen we werden uitgenodigd voor de Sunday brunch van restaurant Blue Spoon in het Andaz Hotel, stonden we te popelen om dit te mogen testen. En eerlijk is eerlijk: deze brunch deed onze zelfgemaakte festijnen volledig wegvagen: schalen vol met vers gegrilde groentes, vleeswaren, burrata, verse sapjes, wijnen, bubbels en dan had je ook nog een giga menukaart voor het hoofdgerecht. Wij deelden een gepocheerd eitje met beef tenderloin, wat werkelijk het allerlekkerste brunchgerecht ever was. Voortaan zijn jullie elke zondag van harte welkom in ‘onze nieuwe woonkamer’ voor zo’n schandalig brunchfestijn.
De maand juli staat voor ons in het teken van ‘small trips’: omdat we niet twee weken achter elkaar vrij zijn, vieren we telkens kleine vakanties, wat misschien nog wel leuker is. Vorige week was Parijs aan de beurt en deze week doem we een dagtripje Brugge en Antwerpen. Toen we bij onze eerste stop in Brugge arriveerden, waanden we ons even in een oud middeleeuws dorpje. Ook bij aankomst in hotel De Orangerie (het voormalige 15e eeuws Karthuizerinnenklooster en laat ik nou vanaf september mevrouw Karthaus gaan heten) leek het alsof we op setbezoek waren bij een kostuumdrama. Het ontbijt en de high tea werden geserveerd in de prachtige salon met 17e en 18e eeuwse portretten aan de muur en ’s avonds genoten we van een gin-tonic op het terras aan kanaal De Dijver. De volgende dag begon het helaas te gieten, waardoor ons geplande boottripje door het idyllische stadje letterlijk in het water viel. Maar gelukkig reden we snel richting Antwerpen waar een tweesterrendiner van 14 gangen in The Jane op ons stond te wachten. Een behoorlijk perfect tripje, vind je niet?
Het grote voordeel van werken in Brussel is dat ik in de vrije uurtjes een nieuwe stad kan verkennen. Het grote nadeel: je ontdekt veel te leuke boetiekjes met allerlei hebbedingetjes. Zo heb ik me al volgevroten aan taartjes bij Wittamer en heb ik prachtige boeken gespot bij Mendo. Toen ik in de Bellerose-concept store tegen deze juweeltjes aanliep van Clarks, kon ik het niet laten om ze ‘alleen even te passen’. Tja, daar ging het natuurlijk mis: of ik nu wilde of niet, deze sandaaltjes moesten mee naar huis. Eerst liepen ze een beetje stroef, maar nu zitten ze als pantoffeltjes. En hoe gezellig is dat pastelroze als je naar beneden kijkt? Nog maar een paar draaidagen en dan staat de serie Brussel er alweer op, maar ik heb in ieder geval een mooi aandenken aan de opnameperiode.