Happy & Healthy

Ben jij een EMOTIONELE ETER? Check het hier! (+toptips)

In het kader van mijn Grote Afvalproject vroeg een nogal betweterige vriendin mij laatst of ik soms een emotionele eter ben. Want voor emo-eters is het al helemáál geen sinecure om gewicht te verliezen! En dat uitroepteken is geen hysterische tikfout ofzo, want ze zat er echt heel irritant betweterig bij te gillen.

Hoe dan ook, ik had geen idee. Tegelijkertijd wilde ik het een keer niet de hele tijd over mijn afvalproject hebben. En dus gaf ik een ontwijkend antwoord en begon ik wild te slobberen van de wijn (we zaten op een terras). Uit pure nood haalde ik zelfs de schoenen die ik net had gekocht nog maar even uit de doos, om die uit-ge-breid te gaan zitten bekijken. Maar! Toen de bewuste vriendin naar de wc was, toog ik als een brave haas naar Google. Ik scrolde snel snel snel, en met succes. Dit is wat ik vond.

“Emotioneel eten betekent dat je eet om jezelf beter te voelen”

Emotioneel eten betekent dat je eet om jezelf beter te voelen. Dus: als je gestrest bent, verdrietig, boos of angstig, dan grijp je naar voedsel. Je ziet of gebruikt eten als een beloning, als een middel om in een emotionele behoefte te voorzien. Kortom: het eten heeft maar weinig te maken met honger. De meeste emotionele eters voelen zich bovendien machteloos als het gaat om hun cravings, en da’s inderdaad nou niet bepaald handig als je volgens een bepaald regime wat gewicht wilt verliezen.

Hier nog een samenvattende checklist.

• Je eet meer als je gestrest bent.
• Je eet ook als je geen honger hebt of vol bent.
• Je eet om jezelf beter te voelen als je gestrest, boos, verdrietig of angstig bent.
• Je beloont jezelf met eten.
• Je eet regelmatig net zo lang tot je hélemaal vol zit.
• Je voelt je veilig door voedsel, eten voelt als een vriend.
• Je voelt jezelf machteloos, out of control in de buurt van voedsel.

Mm. Ik dacht diep na. Hoe zit het met mij? Als ik gestrest ben kan ik juist níet eten, dan zit mijn keel gewoon dichtgenaaid. In tijden van examens val ik bijvoorbeeld altijd af als een malle – wat ik dan niet eens leuk vind. Ja, ik kan het ook amper geloven als ik het zo lees, maar het is waar. Toch ken ik momenten dat ik amper kan stoppen met eten. Vooral na een drukke maar geslaagde werkdag. In volgorde van belangrijkheid: Vlaamse friet met Belgische mayonaise, kaas van Kef, pure chocolade en sushi. Maar ik ren niet steevast naar de koelkast, frituur of sushizaak als ik mezelf rot voel en ben daarom denk ik slechts bij vlagen een emotionele eter. Ik kan echter altijd wat tips gebruiken, bovendien zullen er vele vrouwen zijn die zichzelf wél helemaal herkennen in bovenstaande. Daarom bij dezen wat TOPTIPS.

“En hoogstwaarschijnlijk voel jezelf óók nog eens schuldig over het aantal calorieën dat je naar binnen hebt gewerkt en een fail omdat je je craving niet de baas was”

De eerste stap is dat je moet proberen in te zien dat emotioneel eten dus niks te maken heeft met fysieke honger. Op het moment zelf voelt het weliswaar heerlijk om een bak ijs naar binnen te knallen, daarna voel je je niet beter: het dieperliggende probleem is immers niet verdwenen. En hoogstwaarschijnlijk voel jezelf óók nog eens schuldig over het aantal calorieën dat je naar binnen hebt gewerkt en een fail omdat je je craving niet de baas was. Waardoor je misschien zelfs opnieuw naar het eten grijpt, dammit.

Probeer daarom je triggers te detecteren door een eetdagboek bij te houden. Eet je omdat je gestrest bent? Omdat je je alleen voelt of boos bent? Kijk ook naar je jeugd (altijd weer die jeugd): beloonden je ouders je met pizza of ijs als je goed had gepresteerd, of gaven ze je snoep als je een rotmiddag had? Deze gewoonten kunnen meespelen. Sociale factoren kunnen ook een ding zijn. Sommige mensen gaan (uit nervositeit) veel eten als ze met een grote groep vrienden uit eten zijn. Weet wat je zwakke momenten zijn. En het allerbelangrijkste: verzin iets anders om je emotionele behoefte te vervullen. Hier wat handvatten.

Voel je je depressief of alleen? Bel iemand leuks, speel met je hond, kat of kind, blader in een mooi boek; zoek iets dat je opvrolijkt.
Ben je boos? Zoek een andere uitlaatklep. Koop een boksbal, knijp in een stressballetje, ga wandelen of nog leuker: dans je rotgevoel eruit op je favoriete lied like nobody’s watching. Ook al kijkt de buurman mee, kan jou het bommen.

Ben je kapót moe? Zet een pot thee, ga in bad, ga op de bank liggen met een dekentje en doe je fijne geurkaarsen aan. Of ga slapen. Kan natuurlijk ook.

Verveel je je ongans? Lees een mooi boek, kijk een serie, ga los op je (nieuwe) hobby. Ik noem eens wat: Pinteresten, gitaar spelen, knutselen, opruimen, je kledingkast doorspitten. Zorg in ieder geval dat je de verveling op een andere manier dan eten de baas wordt!

Geen dank mensen, geen dank. Oh, en wil je meer weten over dit onderwerp en/of zou je professionele hulp willen? Blijf er niet mee rondlopen, dat is drie keer niks. Kijk nog eens rond op Helpguide.org, of OptimaleGezonheid.com, doe de test via Psychologie Magazine, lucht je hart bij iemand die  je vertrouwt en ga eens langs de huisarts.

Geschreven door Renske Hoff