Happy & Healthy

HOE ANDERS ZIE JIJ JEZELF?

Het is een beetje hetzelfde als met een selfie. Als je ‘m terugziet, denk je: what the heck, maar zo zie ik er toch niet uit? Je zelfbeeld wijkt soms a million miles away af van wat een ander in of aan jou ziet (is maar goed ook, want hoteldebotel worden op jezelf is ook zo’n gedoe). Maar hoe dat kan? No clue, maar echt niente.

‘Je straalt zo’n rust uit,’ zei onze allerliefste Theo pas tegen me. Mijn eerste reactie was om even gillend van het lachen een rondje over de redactievloer te doen. Maar toen zag ik dat hij bloedjeserieus was. Ik? Dat persoontje met honderdduuzend (in proper dialect) extreem onlogische hersenspinsels? Je moet weten dat ik niet meteen aan rust denk als ik mijn bovenkamer onder de loep neem. Ik oog dus nógal in ruststand, maar zo voelt het heus niet altijd. Hoe kan dat?

Uiterlijk-wise is het logisch dat je jezelf anders ziet. De trukendoos in je hersenen focust met de linkerhersenhelft als je naar jezelf kijkt en met het rechtse deel als je een ander ziet. En laat in links nu net het oog voor detail opgeslagen liggen. Dus al die minuscule puistjes, gespleten haarpunten, centimeters uitgroei en vetjes waar we ons zo druk om maken, die ziet een ander niet eens. Of nou ja, dat hoop je dan in naam der wetenschap. Maar als je heel plat in Google intikt: ‘hoe komt het dat een ander jou anders ziet?’, dan krijg je als verwante zoekopdracht ‘in twaalf stappen van jezelf leren houden’. Dát soort diepgravende levenslessen zocht ik dus net niet, meneer Google. Exit zoekscherm. Boerenlogica dan maar. Weet je wat ik altijd probeer? Mezelf te zijn. Dit is het, jongens en meisjes, take it or leave it. En als je me leavet, dan is het voor mij beter om je niet te taken. Zoiets.

‘Je straalt zo’n rust uit,’

Wat het lekkere is aan jezelf zijn (als het lukt)? Daar kan niemand iets anders over zeggen. Iets van je vínden is the other side of the story, hè, mensjes? Maar, als je iets vindt, dan moet je dat naar de politie brengen is mij gedoceerd. En nu ik dat ‘rustig stralen’ even op me in laat werken, is het pretty awesome. Hoe druk het ook is, ik heb het rustig. Geen onderbouwde steek wijzer dus in deze intrige, behalve dan dat ik eruit zie als rust (word ik een partijtje relaxed van). Mocht je trouwens graag als de intelligentste overkomen op het werk, dan heeft Kiek nog wat slimme tips.

Ik hoorde pas een leuk mens zeggen dat het een prima eigenschap is, dat niet weten. Volgens haar denkt iedereen veel te veel te zijn, in plaats van het te zijn. Snap je ‘m? Dat vond ik plausibel klinken. Ik ben het dus, maar het is nog fijner dat ik het niet van mezelf weet. En over die gekkige selfies hebben we het gewoon niet meer.