HOU EENS OP MET ZEGGEN ‘HET IS WEER VRIJDAG’

Het is vrijdag. Dat betekent dat je waarschijnlijk morgen weekend hebt. En dat je vandaag overal op Facebook, Twitter en Instagram dingen zult zien en lezen over “HET IS WEER VRIJDAG” en “HET ZIT ER WEER OP!” Elke week weer. En elke keer weer word ik er een beetje verdrietig van.

De ellende begint vaak al op woensdag. Dan klinkt het “de week is door de helft” en “vrijdag is dichterbij dan maandag”. Miljoenen mensen kijken de hele vrijdag naar de klok om te zien wanneer het 17:00 uur is en ze hun computer dicht kunnen klappen. Weekend. Twee dagen weekend. Vijf dagen lang werken voor twee dagen plezier. Twee dagen waarin je moet ontspannen en leuke dingen doen, maar ook stomme dingen als schoenmakers bezoeken, boodschappen doen, bankzaken regelen, want daar heb je doordeweeks geen tijd voor. En natuurlijk is dat onvermijdelijk want tja, werken moeten we allemaal, maar misschien zouden sommige mensen zich eens achter hun oren moeten krabben of ze wel op de goede plek zitten.

Want zeg nou zelf, als je echt op vrijdag zo intens opgelucht bent dat je éindelijk twee dagen niet hoeft te werken, doe je dan wel het goede werk? Dat is natuurlijk een enorm bevoorrecht en elitair iets om te zeggen en dan heb ik het nog niet eens over de geïmpliceerde overtuiging van de maakbaarheid van je eigen geluk. Niet iedereen heeft de mazzel om iets te doen dat hij of zij leuk vindt, er moet ook gewoon brood op de plank komen en soms komt dat er door strontvervelende baantjes te doen omdat er simpelweg geen andere oplossing is.

Maar soms is dat ook niet het geval. Soms blijven mensen gewoon veel te lang hangen in een baan die ze al duizend jaar hebben, zonder na te denken over een eventuele andere stap. Het wordt heel erg toegeschreven aan mijn generatie om zo te denken, het hele “ik doe alleen maar dingen die ik leuk vind”-idee, en vaak wordt dat als negatief weggezet. Maar eigenlijk vind ik dat helemaal niet zo negatief, eigenlijk vind ik dat alleen maar heel goed. Zelf heb ik de gruwelijke mazzel dat ik elke dag mag doen wat ik leuk vind. Dan kijk je inderdaad halsreikend uit naar het weekend.

Wat ik wil zeggen is dit. Zoek iets waar je gelukkig van wordt, op z’n minst een beetje. Werk de ballen uit je broekje om dat voor elkaar te krijgen en te behouden en zorg dat je niet vijf dagen wacht op die twee dagen, maar eerder twee dagen wacht op die vijf dagen. En als dat om wat voor reden dan ook niet kan, maak die vijf dagen dan wat leuker. Zet ze niet meer zo af tegen het weekend, doe doordeweeks ook eens wat leuks, probeer alle zeven dagen te leven en niet alleen in het weekend. Het leven is te kort om je tijd te verdoen.