Travel & Hotspots

IJSLAND DIARY

Kiek had de coolste verjaardag ooit van bijna 30(!) uur

Of ik op uitnodiging van Icelandair naar IJsland en Chicago zou willen. Om mijn verjaardag daar ook nog even mee te pakken. Je snapt: hier hoefde ik niet lang over na te denken. ‘JAAAAA’ (maar dan met nog veertien A’s) klonk het in mijn hoofd. Om vervolgens met een heel cool ‘Klinkt tof! Ik kom bij jullie terug!’ te reageren.

Enige minpuntje: mijn vliegangst (lees hier trouwens wat je ertegen kunt doen). Het is niet zo slecht met me gesteld dat ik helemaal niet vlieg, maar als het éven kan rijd ik liever veertien uur op een ezel in de snertkou dan drie uur in een vliegtuig te moeten zitten. Maar, realistisch als ik ben: de coolste plekken op aard zie je alleen als je het stalen bakbeest van de lucht wél instapt – grom. Dus ik moest wel. De dag voordat ik ging dacht ik even dat ik doodging, maar toen ik er eenmaal in zat, viel het op een klein benauwd momentje réuzemee. Dramaqueen.

IJsland stond al een lange tijd op de bucketlist. Waarschijnlijk omdat ik ‘I’ll show you’ van Justin Bieber te vaak heb gezien. Echt, als je deze niet kent: foei, check ‘m hier en je wilt meteen ook naar het eiland, mark my words. Als ís het maar om hetzelfde rotsje aan te raken waar Biebs met zijn billen tegenaan heeft geleund. Dus daar ging ik, op naar het DNA van Biebster.

‘IJsland is bucketlistmateriaal: als ís het maar om hetzelfde rotsje aan te raken waar Biebs met zijn billen tegenaan heeft geleund.’

Als we (ik ben met vijf andere journalisten en wanderlustjes) na 2 uur en 50 minuten aankomen op de luchthaven is het al meteen duidelijk: hier is het MOOI. Hier is ruimte. Rust. Natuur. Na een kleine rit vanaf het vliegveld checken we in in het Icelandair Marina hotel in Reykjavik, aan het havendistrict in het westen van IJsland. Vliegtuigkleding uit, verjaardagsjurkje aan (vergeet ik natuurlijk weer op de foto te zetten excuus, excuus) en op naar restaurant The Fish Company. Hier kan ik heel kort over zijn: ze serveren hier zalmforel waar je van klaarkomt. In heel IJsland overigens. Dit is gewoon niet normaal meer.

Propvol en met een aantal verjaardagsglazen wit achter de kiezen verkennen we ’s avonds het centrum van Reykjavik. Qua architectuur niet de meest stylish stad ever, maar wel typisch IJslands en ’s avonds erg gezellig om random een kroegje binnen te stappen. Wat ook wel nodig is, want na het eten erg lang op straat banjeren zal ik je rond deze tijd van het jaar niet echt aanraden vanwege de wind. De mooiste tijd om IJsland te bezoeken? Tussen eind juni en begin september. Maar wil je jeepsafari’s, langlauf- en sneeuwscootertochten door de winterse landschappen, dan zijn februari, maart en april ideaal. Kortom: ik pleit ervoor dat iedereen gewoon minimaal één keer in zijn leven ook in IJsland is geweest. Want IJsland kan altijd.

”Je doet duizend dingen op een dag”

Als ik mijn billen eenmaal terug in het hotel heb geparkeerd op mijn fijne bedje, word ik overspoeld met verjaardagswensen uit Nederland. OH JA DA’S WAAR OOK, IK BEN JARIG. Althans, morgen. Maar het is na 12 uur dus technisch gezien is het al morgen. Hyper als ik ben bel ik met twaalf mensen, onder wie mama, mijn lief en bestie en ga ik natuurlijk weer veel te laat slapen. En dan gaat de wekker weer om 06:30 uur. Uhg. Even een disclaimer voor iedereen die denkt dat een persreisje simpelweg een mini-vakantie is met journalisten en bloggers: no it ain’t. Je doet duizend dingen op een dag, hebt niet altijd tijd om je na de middag op te frissen voor het avondprogramma en je slaapt bijna altijd Heel Erg Kort. En verder is het fantastisch en hoor je me niet klagen. Echt.

‘Het eiland trakteert je op kokende modderpotjes, sluimerende vulkanen, kilometerslange kraterrijen, gletsjers, Justin Bieber-watervallen, you name it…’

De volgende dag (écht jarig) vertrekken we na het ontbijt (WEER. DIE. ZALM. OMG) naar Þingvellir, een van de drie nationale parken in IJsland. Het ligt ongeveer drie kwartier rijden van Reykjavik af en is een 6 bij 40 kilometer grote verzakking van de aarde. Geen wonder dat het op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Dit is me toch een partijtje bijzonder mensen, dat is met geen pen te beschrijven. Eigenlijk is IJsland überhaupt met geen ander land te vergelijken. Zomers is het er extreem lang licht, grote delen zijn nog ongerept en elke tien minuten kom je een ander WHUT-dit-is-indrukwekkend-foto-moment tegen. Het eiland trakteert je op kokende modderpotjes, sluimerende vulkanen, kilometerslange kraterrijen, gletsjers, Justin Bieber-watervallen, you name it. En dat voor een relatief klein oppervlak – IJsland is pak ‘m beet drie keer Nederland.

Ik kan uren lyrisch en doldwaas blijven kletskousen, maar eigenlijk moet je hier toch écht zelf heen gaan om het te ervaren. Kun je mij voor de volgende keer weer tips geven want ik was hier véél te kort. Maar soit, we waren hier om de nieuwe #Mystopover mogelijkheid van Icelandair via IJsland naar Chicago te testen, dus dat wordt de volgende bestemming: Amerika, baby. Ook geen straf. Oh, én we vliegen vanaf IJsland nog zeker vijf uur in de tijd, dus dat betekent: extra lang jarig. Hierover morgen veel en véél meer natuurlijk.

P.S.: ook via IJsland naar Chicago vliegen?

Dit is dus briljant. Vanaf deze maand vliegt Icelandair iedere maandag, woensdag, vrijdag en zondag naar Chicago Via IJsland, als je dat wilt. Je kunt kiezen voor een stopover op het eiland (van maximaal zeven dagen), waarna je alsnog naar de Chicago vertrekt zónder dat je ticket duurder wordt. Hoe bedoel je, honderd vliegen in één klap? Niet normaal, ik ben om hoor. Je boekt al een retourvlucht met Icelandair vanaf €425,-.