Fun & Famous

MIJN NIEUWE HOBBY

Sinds ik terug ben van reizen heb ik een nieuw ritueel ontwikkeld dat ik vrij trouw volg. Al eerder deed ik het wel eens, maar ik ben nu voornemens het écht bij te houden, elke week te doen, en zo een gelukkiger mens te worden.

Bloemen kopen. Dat is m’n nieuwe ritueel. De afgelopen jaren nam ik wel eens een bosje slappe tulpen mee als die bij Albert Heijn in de bonus stonden, maar vervolgens vergat ik die water te geven, waren ze na drie dagen al gaan hangen, begon Poes Disco ze op te vreten en was ik te lui om ze weg te gooien en had ik dus altijd zo’n verlepte bos gorigheid drie weken lang in m’n huis staan. “Ik koop nooit meer bloemen, ik ben er niet geschikt voor,” riep ik dan stellig. Goedbeschouwd is het een wonder dat ik Disco al bijna 8 jaar in leven weet te houden, want verder gaan levende objecten die mijn huis betreden altijd vrij snel dood. Weet je trouwens ook meteen waar al die ex-vriendjes heen zijn. Grapje. Misschien. [insert evil laugh here].

Hoe dan ook, bloemen. Kijk, als ze staan, zo mooi fier rechtop in hun vaasje, dan ben ik er altijd enorm blij mee. Het staat meteen zo fris, het ruikt lekker en bovenal voel ik me er ontzettend volwassen door. Dan ben ik opeens iemand die het leven onder controle heeft. Iemand die nooit iets vergeet, precies weet hoe het gaat met haar geldzaken, elke avond zonder al te veel moeite een lekkere en gezonde maaltijd op tafel zet en dus tussen het werken, boodschappen doen en vrienden onderhouden ook nog even een lekker bossie bloemen van de markt plukt.

Die persoon ben ik bij lánge na niet, dat hebben we al wel eens besproken, maar met die bloemen in huis voel ik me in ieder geval wel een beetje zo. En het heeft ook wel een goed effect op me, want doordat die bloemen er staan, houd ik over het algemeen mijn huis ook wel een stuk netter, want anders heeft het allemaal geen zin. En ik heb Disco ook eindelijk dankzij een paar corrigerende spuitjes er met een plantenspuit van weten te overtuigen dat bloemen níet om op te eten zijn, dus dat loopt allemaal op
rolletjes.

Het grootste plezier haal ik nog wel uit het thuiskomen met de bloemen en het in de vaas zetten ervan. Je zou mij misschien inschatten als iemand die ze gewoon met cellofaan en al in een emmer pleurt, maar niets is minder waar. Keurig netjes knip ik elke bloem schuin af en zet ze één voor één in de vaas, zodat ze mooi verdeeld in het water staan. En schrik niet, maar dat vind ik dus echt een heerlijk rustgevend proces. Ik heb twee vazen; eentje is een gewone gewone vaas en de ander is een soort klassieke tulpenvaas, maar dan in een modern jasje, deze om precies te zijn. Beeldschoon toch? Ik heb die vaas al een dik jaar, maar nu pas wordt ‘ie in volle glorie gebruikt.

En nu je waarschijnlijk denkt dat ik helemaal gek geworden ben met m’n volwassenheid enzo, zal ik je snel vertellen dat ik heus niet hélemaal naar de markt fiets voor zo’n bossie blommen. Ik koop ze gewoon nog steeds bij de Albert Heijn, het liefst tulpen, en reken die af tegelijkertijd met m’n pakje Malboro Light.

Die ik vaak niet meekreeg zonder ID te laten zien, maar met die bloemen kom ik een stuk volwassener over en vraagt niemand er meer naar. Das dus nóg een voordeel. Echt, het houdt niet op. Verheug me nu alweer op m’n nieuwe bosje van volgende week.