Happy & Healthy

Op het water is alles leuker

Als ik met één been op de boot stap, dan ben ik extra vrij. Kijk, dat ben ik ook wel als ik een avondje op de bank hang, maar dit is van een andere orde vrij. En ik weet nu wat het is, op het water is alles leuker.

Woon je dus twintig jaar op een freakin’ eiland en is je familie van de binnenvaartschipperij, dan heb je geen mijl op het water gemaakt. Maar anyway, of ik mee wilde met (toen nog niet) mijn vriend, want zijn zeilwedstrijd ging niet door. Het waaide te hard. Moet je nooooit doen, deed ik dus wel. Het was windkracht acht en mijn haar zag er na de tocht uit alsof iemand het de hele dag getoupeerd had. En wat denk je? Ik ben om. Nou ja, tot een windkracht vijf dan.

Mijn knie klapte bij de eerste vakantie aan boord honderdduizend keer tegen het houten randje van het luik en was van het diepste donkerblauw. Er zat een huge ei op mijn voorhoofd, want ik was tegen het knopje van de lamp gelopen. Maar hé, ook ik leer dat je op tien bij drie meter in slowmotion moet bewegen. Even snel dit of dat lukt niet met z’n tweeën op een paar meter vloer en daar word je dus heel mañana en relaxed van.

”Maar bij gebrek aan de vaatwasser en de tv pak je die theedoek erbij en je hebt me een knusse bedoening”

Als het water uit de lucht komt, dan kruip je met een witte wijn onder een zelfgespannen tentje. Is dan weer niet zo fun als je 500 meter moet rennen naar een toiletgebouw voor nummer een of twee (niemand zei dat het romantisch ging worden). Eigenlijk is dit deel dus kamperen, ook al doet iedereen er blabla over. Maar bij gebrek aan de vaatwasser en de tv pak je die theedoek erbij en je hebt me een knusse bedoening. En dan krijg je wel weer kans op romance en uuuren kletsen.

Aan boord heet alles anders. De tas met hapjes en witte Vedett staat klaar op de bank aan stuurrrboord (dat is dus de r van rechts), uitslapen doe je in de achterhut en ik stoot mijn harses tegen de giek. En als iets anders heet of klinkt dan thuis, nou dan is het vakantie. Toch?

Maar dan gaat de zon onder, is het water spiegeltje glad, hou ik eindelijk op met praten en staar je zo’n beetje voor je uit en dan snap je het pas écht. Het heerlijkste op het water is dat het zo dondersmooi en stil is. Als je me zoekt, ik ben zeilen.

Geschreven door Adeline Mans