Fun & Famous

RENSKE WIL DOOR EEN HERFSTIG (MAIS)VELD DARTELEN EN DIT IS WAAROM

Wisten jullie al dat ik ook heel erg van de nieuwe muziekjes ben? Nee zeker. Niemand verdiept zich ook eens een keer écht in mij. Jammer hoor, heel jammer. Ik ben niet boos, ik ben niet boos, ik ben teleurgesteld! Goed. Ik vergeef jullie.

Ik houd dus van nieuwe muziek en mijn nieuwste obsessie is de werkelijk prachtige song ‘Alaska’ van Maggie Rogers. Kijk, nu is ‘Alaska’ sowieso al een geweldige titel voor een song. Ik bedoel, ik heb serieus overwogen om mijn eerste kind Alaska te noemen. Alaska klinkt gewoon zo heerlijk creatief, vrouwelijk, spannend en cool. En ijzig. En wild. En rural. Maar mijn vriend wilde het niet en het werd een jongen en ik vind Alaska toch wel echt een meisjesnaam dus daar ga je al. Maar goed, terug naar Maggie. En haar song ‘Alaska’. STEENGOED.

Misschien heb je ‘m al eens voorbij horen komen, want de ruwe versie van ‘Alaska’ is al sinds maart 2016 razend populair. Maggie liet het nummer namelijk tijdens een gefilmde (!) masterclass horen aan Pharrell Williams en die klapte – net als ik – nog net niet van zijn stoel. Kijk en luister hieronder zelf maar even. Ik bedoel, dit is toch subliem? Dit nummer wil je toch zélf geschreven hebben? Deze chick wil je toch zijn? Met dat lange wilde haar, en die te gekke nerd-jeans, maar vooral natuurlijk vanwege haar belachelijke muzikale talent?

En natuurlijk vanwege haar verleden als folkmeisje met een banjo. Ze groeide op in ‘a very rural area’ (Eastern Shore Maryland) en ze vond het geweldig om buiten te zijn. ‘I loved being outside. Like, that’s… my space.’ Nou, ik kan je zeggen: dat bekt heel lekker in interviews. Of ben ik nou gek? Maggie Rogers maakt haar opwachting vanaf (ongeveer) minuut 18.

Hoe dan ook, Maggie heeft ‘Alaska’ een paar maanden geleden tot mijn grote plezier ook daadwerkelijk officieel uitgebracht, en vooral met dit huidige herfstweer draai ik ‘m grijs. Het is zelfs een topnummer voor tijdens het hardlopen (niet dat ik hardloop, overigens). De bijbehorende clip is bovendien subliem. Een clip die je de herfst compleet doet omarmen, een clip waardoor je nota bene zin krijgt om met wat vrienden door een open doch herfstig (mais)veld te rennen. Armen wijd, let it al go, haren in de wind, dat werk. Of zoals Maggie zelf schrijft op haar Instagram: “I love the music most when it makes me feel human. Feet on the ground, soft hair, standing with my friends … feet off the ground, hair wild, moving to that perfect pulse.”

Goed, ik stop al met deze lofzang. Ga gewoon maar honderd keer luisteren, dan ga ik alvast op zoek naar een geschikt (mais)veld.