WAAROM GOEDE VOORNEMENS DIKKE ONZIN ZIJN

Ik doe niet aan goede voornemens. Al jaren niet. Vroeger wel gedaan maar door schade en schande weet ik inmiddels beter. En laat me je vertellen waarom.

Enkele weken voordat 1 januari eraan zat te komen nam je je voor om te stoppen met roken / meer te sporten / af te vallen / niet meer te snoepen / minder te drinken / meer te lezen / of vult u maar in. Het is heerlijk om het afschaffen van een slechte eigenschap om een legitieme reden voor je uit te kunnen schuiven. “Ja nee ik ga écht stoppen, maar wel op 1 januari. Dus ik heb nog een week of 4.” Kijk, niemand die je dan tegenspreekt want het is “een goed voornemen” en zelf voel je je er ook behoorlijk daadkrachtig bij. 1 januari, een nieuw jaar, een nieuw begin.

“Ja nee ik ga écht stoppen, maar wel op 1 januari. Dus ik heb nog een week of 4.”

Want als je op zondag na een weekend knetterhard zuipen verzucht dat je toch écht iets aan die steeds groter wordende love handles moet gaan doen, en je dat “morgen” echt echt echt gaat doen, dan is het toch al verdomd snel morgen. “Hmm” denk je, als de wekker om 07:00 schreeuwt dat je naar dat lesje bodypump moet gaan, “misschien blijf ik toch nog even liggen. Weet je wat, mórgen ga ik echt. Heus.” En kijk, zo gaat dat weken door, en het falen in het voornemen wordt niet zo serieus genomen want ach, je kan altijd volgende week nog beginnen.

Maar 1 januari is voor velen hét moment om toch echt zichzelf onder handen te nemen. Want op 1 januari is lei schoon en de opties talrijk. Een nieuw jaar! Vol kansen! En mogelijkheden! Dit jaar ga ik echt stoppen met roken / meer sporten / afvallen / niet meer snoepen / minder drinken / meer lezen / of vult u maar in! Maar inmiddels zijn de wittebroodsweken met januari wel weer voorbij. Het is gewoon weer een dag, de werkdagen zijn weer begonnen, veel verschil met nu en twee weken geleden is er niet.

En je rookt ook nog steeds. Net als drinken. Je sportritme is na één keer al gehalveerd en dat snoepen, nou vergeet het maar. En de teleurstelling die je dán moet verwerken is vele malen groter, want je moet een heel jaar wachten voor het weer opnieuw 1 januari is. Je hebt je niet aan je Goede Voornemen gehouden of voelt aan alles dat je binnen nu en afzienbare tijd alsnog faalt.

Waarom zou je het jezelf aan doen om het jaar al te begínnen met teleurstellingen en falen?

Goede voornemens zijn niets anders dan gegarandeerde teleurstellingen. Bovendien, als je écht zou willen stoppen of meer zou willen sporten, dan kan je dat ook op een willekeurige dag in het midden van het jaar doen. Ik snap dat een beetje houvast fijn kan zijn, dat het prikken van een datum misschien wel een soort psychologisch effect heeft op het succes ervan, maar waarom zou je het jezelf aan doen om het jaar al te begínnen met teleurstellingen en falen?

Mijn goede voornemen voor dit jaar was om het jaar positief te beginnen. En dat betekent dat ik geen goede voornemens heb, en dat is het enige goede voornemen waar je wél gelukkig van gaat worden.