Fun & Famous
WAAROM JE TIJDENS HET VLIEGEN ZO EXTREEM GEÏRRITEERD KUNT RAKEN
(er is een wetenschappelijke reden)
Over het algemeen zie ik mezelf als een redelijk vredelievend persoon. Ik ben zelden agressief, heb nog nooit iemand geslagen of expres pijn gedaan en ik mopper misschien een hoop, maar in principe ben ik best een vrolijk mens. Totdat ik in een vliegtuig moet.
Vliegen op zich vind ik heerlijk en een enorm feest, maar het proces van inchecken tot opstijgen is een soort mijnenveld aan mogelijke woede-uitbarstingen. Dat begint al bij het inchecken van de koffer, als blijkt dat die een halve kilo te zwaar is. “Regels zijn regels!” Echt fúck die regels.
Het proces van inchecken tot opstijgen is een soort mijnenveld aan mogelijke woede-uitbarstingen.
Of als je met handbagage reist en ze gaan zeiken over dat je én een trolley én een kleine handtas hebt. “Dat mag niet mevrouw, één item per persoon.” Ik reis altijd met Proenza en die is zo klein, dat is eerder een sieraad dan een tas. Maar de meneren mevrouwen zijn altijd onverbiddelijk. “Regels zijn regels!”
Op moment van dit schrijven zit ik in een vliegtuig dat me van Amsterdam naar Venetië brengt. De persoon met wie ik reis heeft het allerkleinste handbagagekoffertje dat je ooit hebt gezien, maar bij de gate wilde de juffrouw toch even checken of ‘ie wel aan de afmetingen voldeed. Dat koffertje ging mákkelijk in het rekje, had zelfs ruimte over, maar toch concludeerde mevrouw Transavia met: “Ja meneer, die moet in het ruim.” Zonder overdrijven stak het handvat één centimeter uit. “Ja, en dat is dus één centimeter te veel. Regels zijn regels!” Echt, ik moest enorm tot 10 tellen om niet in een scheldkanonnade te eindigen over HOE BEDOEL JE TE GROOT DIT IS TOCH HEEL DUIDELIJK EEN PRIMA FORMAAT BEN JE BLIND OFZO.
HOE BEDOEL JE TE GROOT DIT IS TOCH HEEL DUIDELIJK EEN PRIMA FORMAAT BEN JE BLIND OFZO.
Nu ben ik niet de enige die altijd nogal opgefokt kan zijn tijdens het vliegen. Sterker nog, het is een bekend fenomeen dat iedereen tijdens het vliegen enorm snel geïrriteerd en zelfs woedend kan worden, wat onder cabinepersoneel “air rage” wordt genoemd. Hoe dat komt? Volgens experts wordt het veroorzaakt doordat mensen zich tijdens een vlucht extreem bewust worden van hoe weinig controle ze hebben over het leven op aard. Of in de lucht, maar in ieder geval hoe weinig controle ze hebben over het leven in het algemeen. Denk daar maar eens over na, ja.
Dr. Martin Seif, een psycholoog die zich specialiseert in ‘flight anxiety’, legt uit dat woede vooral om de hoek komt kijken in situaties waarin je het gevoel hebt dat je ergens geen controle over hebt. Niet dat we ooit écht volledige controle hebben over het leven, maar tijdens het vliegen en alles wat daarbij komt kijken wordt dat opeens wel heel duidelijk. Geen water meenemen, een koffer die een halve kilo te zwaar is, niet mogen lezen op je iPad maar wel in een boek – allemaal regeltjes die je worden opgelegd zonder dat je daar íets over te zeggen hebt.
En dat, dat levert intense woede en irritatie op. De stewardess heeft me inmiddels al drie keer verteld dat ik m’n tafeltje moet inklappen, want we gaan bijna landen in Venetië. Dus laat ik me van m’n beste kant zien en doe dat ook braaf. Want: regels zijn regels!