Happy & Healthy

WHAT’S UP WITH MANSPLAINING

Ja, meneertje bij de garage, jij hebt meer verstand van auto’s dan ik. Nee, meneertje bij de garage, je hoeft niet harder, langzamer of watdanook te praten. Ik snap prima hoe ik mijn oliepeil moet checken, omdat ik dat al twaalf jaar zelfstandig doe en stop met door me heen praten. Dát toontje overkomt me weleens. En daar heb je dus een woord voor: mansplaining.

Klinkt als een verrukte combi tussen mijn achternaam en plaining, maar het betekent nét even iets anders (ik zag het ook voor me, hoor: Mans goes plaining). Als je niet meteen aan mijn naam dacht (geeft niks, geeft niks) maar wel aan een man en explaining, dan ben je warm. De betekenis van het woord is dat een man iets uitlegt aan (meestal) een vrouw, maar dan op een minzame of belerende toon. Negen van die tien keer gaat het over iets wat ze primadebima snapt. Mannen die zo doen, zitten nogal in mijn irritatiezone (zie de meneer van de garage en mijn oliepeil).

Ik heb dit trouwens al sinds de kleuterklas, alleen toen met juffen en meesters. Die beheersen de kunst van het toontje ook. Is op zich logisch, hè? Niet allemaal, niet allemaal, I know. Ik heb nowadays een leger aan leraren in mijn inner circle (nee, ik weet ook niet hoe dat gebeurde), dus ik hou van ze. Maar mansplaining dus, we zijn niet alleen blijkt nu. De premier van onze overzeese buren, Theresa May, heeft het helemaal, maar echt HELEMAAL, gehad met het koeionerende gedrag van niet nader te noemen diplomaten aan 10 Downing Street. Sir Mark Lyall Grant en Andrew Parker (ha, toch wel).

“Mannen die zo doen, zitten nogal in mijn irritatiezone”

Kijk, dat je als man in lettergrepen uitlegt hoe je het oliepeil checkt is al belerend genoeg. Maar de premier van de f-ing UK? Komaan, die dame is daar omdat ze het beter kan dan jij, anders had je zelf wel op dat stoeltje gezeten. En dat bewijst Theresa May, want geen heer of meneer aan Downing Street komt hier nog mee weg. Iedere manspersoon die een stap in haar office zet is op zijn qui-vive. Halleluja, eindelijk gerechtigheid. Het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wat. Hulde aan premier May (sounds good hè, premier May?).

Dat mannen je niet uit laten praten bewees Donald Trump trouwens al in het debat met Hillary. En nu mansplainen ze de premier van de UK. Ik heb tot nu toe weinig te klagen met mijn op-technisch-vlak-debacle, maar ik ben wél blij dat we het erover hebben. Een goed begin is het halve werk. En als je zo’n snuiter tegenkomt, gewoon even een leuke anekdote vertellen over ‘er was eens een premier in de UK’.