4 tekenen dat je relatie in gevaar is

Een kibbeltje of een irritatie op zijn tijd lijkt me reuzegezond, al moet ik zeggen dat ik in de gelukkige omstandigheid verkeer dat die meestal maar eens per maand voorkomen en dus volledig aan mij liggen. Maar ik zie stellen om me heen waarbij ik heel hard mijn best moet doen om te bedenken dat ze elkaar ooit leuk gevonden moeten hebben.

John Gottman is professor in de psychologie (en schrijver van het boek ‘The Seven Principles for Making Marriage Work’) en heeft vier fases benoemd waarbij de alarmbellen moeten gaan rinkelen. Loopt het allemaal niet zo soepel? Kijk dan of dit je bekend voorkomt.

1. Verwijt

Hij is te laat en heeft niet gebeld. In plaats van dat je vraagt of hij het heel erg leuk had of misschien heel druk was of misschien wel een lege telefoon had, ga jij los. Hij belt nooit. Jij bent niet belangrijk genoeg. Hij houdt geen rekening met je. Ik snap je hoor, maar als je wilt dat hij je een stomende nacht gaat bezorgen en de volgende keer wel gezellig zal bellen, is dit niet de strategie.

2. Verdediging

Oftewel: het ligt niet aan jou. Geen introspectie, niet bedenken hoe jouw gedrag mogelijk op hem overkomt of de situatie beïnvloedt.

3. Verachting

“Maar jij moest zonodig weer naar het vóet-bal.” En dan nog even met je ogen rollen. Of andersom als hij het veracht dat jij weer zo nodig met je vriendinnen wijn moest drinken. Of, ook een goeie, dat bij jou de kinderen toch altijd voor gaan. Of je werk.

4. Zwijgen

Je voorkomt er misschien mee dat iets escaleert (al heb ik toch gerede twijfel), maar je ontneemt jullie allebei elke mogelijkheid tot oplossing van het conflict.

 
Vink je bij drie van de vier punten een ‘ja’ aan? Dan zou ik maar eens een therapie overwegen. Of dat boek van professor Gottman kopen. En van even samen doorzakken en ‘een goed gesprek met Moeder Natuur voeren’ zijn weinig koppels slechter geworden. Zet ‘m op!