Ik kreeg kilo’s voor kerst
(En het maakt me níets uit)
De kerstgekte is voorbij, nu staat oud en nieuw op het plan. Ook dat belooft weer een eetfestijn met huisgemaakt knoflookbrood en smeuïge, smaakvolle dips die worden begeleid door een flesje her en der (en dan meer her dan der). Ik geef je even mijn score tot nu toe.
- 24 december, half 10 ’s avonds: 6 gigantische gangen en geen wijn. Iets met een BOB-arrangement.
- 25 december, half 12 ’s avonds: een enorm ontbijt, een stuk Limburgse vlaai, 5 gigantische gangen en flessen.
- 26 december, 11 uur ’s avonds: nog zo’n enorm ontbijt, een imposante lunch en een imposante variatie aan leftovers.
- 27 december, 9 uur ’s ochtends: een buik.
Maar ik maak geen grapje. Ik gaf je zondag het advies om vooral níet te stoppen met eten en dat heb ik dus ook niet gedaan. Ik vermoed dat ik zeker 5 kilo in 3 dagen geplust heb. Hard bewijs heb ik daar niet voor, want ik maak omtrekkende bewegingen rond de weegschaal. Alleen hij zit er, je kan er niet omheen: de kerstbuik. Santa zou trots op me zijn.
En wat geeft het eigenlijk? Heus dat we je een goedbedoeld advies gaven over wat je wel en vooral niet zou kunnen eten, maar uiteindelijk plofte ik met veel jeu die extra jus over mijn perfect gegaarde ossenhaas, die gemaakt was van roomboter en zoveel keer bedropen en gedraaid. God, het water loopt me nog in de mond. Ook al zit ik een beetje vol (vooral rond de middel), ik neem die kilo’s voor lief. Dun word ik toch nooit en ik eet volgende week wel weer een kippensoepje.
Jullie zijn met mij, zegt een onderzoek van Boxbites.nl. Ruim 60 procent van de jeugdige bevolking onder de 40 jaar (ja, ik verschuif het van 30 naar 40 sinds ik die magische grens van de jongste gepasseerd ben) is nu heel hard aan het knikken. We zijn soms helemaal klaar met de gezonde voedselhype en maken ons niet druk om die extra kerstkilo rond de billen en buiken in december. Zeker 70 procent omarmt het eetfestijn rond deze dagen en schuift de kiddo’s ook nog wat extra’s toe. Een ongezond kerstpakket? No problemo, amigo, kom maar door. Hè, wat lekker eigenlijk. We zijn helemaal niet zo doorgeslagen of idioot. Het klinkt bijna als Hollandse nuchterheid.
Het stemt me rustig en tevreden, nu ik the day after een berg met gezelligheid en kilo’s rijker ben. Alles wat ik net kwijt was zit er weer stevig aan. Geeft niks. Je moet in januari toch ook wat te doen hebben? Net als dat je in juni moet kunnen klagen dat die badpakken-en-bikini-misère te snel hier was. En dat je betaalt voor een sportschoolabonnement waar je geen gebruik van maakt. Kun je in ieder geval zeggen dat je met kerst buitengewoon gegeten hebt. Ik zeg: proost, op nog een paar dagen te veel.