Body & Mind
WAAROM SIMONE EEN KEER OVER DE FINISH VAN IRON MAN WIL KRUIPEN
Afgelopen zondag was het zover. De dag waar mannen en vrouwen een jaar voor gebikkeld hebben, de dag waar menig huwelijk bijna door gestrand is en heel wat sociale contacten door gesneuveld. Iron Man 2017 in mijn geboortestad. Een klassieke langeafstandstriatlon waarbij er 3,86 kilometer gezwommen wordt door het ijskoude Maas-water, 180,2 kilometers gevreten worden op de fiets en waar er last but not least nog even een marathon achteraan gerend wordt. De een noemt het gekkenwerk, de ander noemt het onmenselijk. Ik noem het een heldendaad. Mijn hart maakte zondag duizend sprongen bij het zien van ál die mensen bij elkaar met één en hetzelfde sportdoel: die finish halen. En dat hoop ik toch ooit óók een keer te mogen doen. Waarom? Nou…
- Om erachter te komen hoeveel je lichaam kan.
- Zodat ik nooit meer hoef uit te leggen waarom ik in vredesnaam zes dagen per week sport.
- En ook nooit meer hoef uit te leggen waarom ik niet wekelijks een fles wijn naar achteren tik.
- Omdat ik een jaar lang nóg vaker in mijn favoriete outfit kan rondlopen.
- Omdat het een goed excuus is om een nieuwe mooie renfiets te kopen.
- En een rits aan nieuwe renschoenen.
- Én een berg nieuwe sportkleding.
- Omdat ik een jaar lang nóg meer tijd kan doorbrengen met mijn lievelings: de wasmachine.
- Omdat het na eenendertig jaar eens tijd wordt dat ik fatsoenlijk een borstcrawl kan doen.
- Zodat ik ’s avonds nóg eerder kan gaan slapen want rust is de key. Ja vriendinnen, slapen is naast sporten een grote hobby van mij.
- Omdat Iron Man gehouden wordt in míjn stad, MIJN Maastricht. Hoe mooi is het als je daar op deze manier je bloed, zweet en tranen kunt achterlaten?
- Omdat je in één dag driedubbel keer zo bruin wordt dan wanneer je een dag op het strand doorbrengt. Sorry not sorry, ik blijf een ijdele vrouw.
- Om de kick (én emotie) te voelen als al je dierbaren langs de lijn staan om jóu te steunen.
- Omdat je zonder je schuldig te voelen ’s avonds gewoon die extra lepel pasta op je bord kunt laten vallen. Je verbrandt het toch weer de volgende ochtend.
- Omdat toch al gewend ben om om zes uur naast mijn bed te staan voor een work-out.
- Omdat ik het nou eenmaal beloofd heb. Aan iemand. En ja, belofte maakt schuld…
- Omdat je als sportfanaat minimaal één keer in je leven een triatlon gedaan moet hebben, als je het mij vraagt.
- Dat gevoel aan de finish als je dertien, veertien, vijftien uur erop hebt zitten en je die ene zin door de speakers hoort:YOU ARE AN IRON MAN