7x Waarom de voicemail weg moet

Oh, wat waren we ooit blij. Een mobiele telefoon. Tjongejonge, dat was me wat. ‘En moet je dan altijd opnemen?’ vroeg de opa van mijn geliefde nadat hij eerst argwanend drie rondjes om het instrument had gewandeld. Hij vónd het wat, dat opnemen niet steeds hoefde. Dat er ook zoiets ingenieus bestond als de voicemail. Daar kon je boodschappen op achterlaten en die kon je dan op een later tijdstip afluisteren.

Dat was wat, toen, in 1993. Inmiddels zijn we 25 jaar verder. Alles is veranderd. De telefoons zijn kleiner. De toestellen omvatten ons hele leven. Sms’en is passé. We appen. Maar de voicemail, die stamt nog uit het neoliticum. Daar is niets, maar dan ook niets aan veranderd. Dus hij moet weg. Ik geef je zeven klinkende redenen.

1. ‘Dit is de voicemail van’

Dat afluisteren, jongens, dat duurt een kwartier. Eerst moet je inbellen, dan gaat hij je vertellen dat dit de voicemail is van nummer bladiebla. Ja fucker, ik weet wel wat mijn eigen nummer is. En ik ben ook nog wel net zo bij de pinken dat ik weet dat ik mijn eigen voicemail aan het afluisteren ben. Ik beluister niet zo vaak een voicemail van een ander.

2. Oude berichten

Jajaja, kom maar door met die berichten, dan merk ik het zelf wel. Maar nee hoor, ze gaat ook nog even vertellen hoeveel oude berichten ik heb. Wat kan mij dat nou weer schelen. Die heb ik al beluisterd. Weg met die meuk.

3. Eerst de nieuwe

We spelen eerst de nieuwe berichten af. Ja, dat lijkt me wel, ja. Dat je eerst de nieuwe berichten laat horen. En wat nou ‘spelen af’? Ook zo’n jaren tachtig uitdrukking. Zit je daar op een play-knop te drukken ofzo, mevrouw Voicemail?

4. Nou, daar gaan we

Eerste nieuwe bericht. Jajaja, ik had niet verwacht dat je met het tweede nieuwe bericht zou beginnen. Bericht gisteren ontvangen om (KAN ME NIET SCHELEN) van nummer 06-bladiebla (KAN ME NIET SCHELEN II, ik hoor aan het bericht wel wie het is). Vooruit met de geit. Speel af die handel.

5. Volgende nieuwe bericht

Herhaal alles van punt vier met opgebouwde irritatie.

6. Dan spelen we nu uw oude berichten af

Hartstikke leuk maar dat hoeft dus niet want die HEB IK AL BELUISTERD.

7. En waarom kan ik niet skippen tussen berichten?

Lieve voicemail, het doet me pijn het te zeggen maar je bent overbodig. We hebben WhatsApp. We hebben voice messages die we zonder introductie, nummer- en tijdsindicatie kunnen beluisteren en door kunnen sturen. Het is snel, gemakkelijker en gezelliger. Ik kan meteen een bericht inspreken zonder het ‘risico’ te lopen dat iemand opneemt, want voor een heel gesprek hebben we geen tijd meer.

Ik heb ‘m ook nog steeds, want geen voicemail vind ik ook weer zo onbeleefd en ongastvrij. Maar als mensen maar niet denken dat ik doe wat ik zeg. ‘Als je een bericht inspreekt na de piep, bel ik je zo snel mogelijk terug.’ Misschien moet ik daar aan gaan toevoegen: ‘in het geval dat ik het beluister’. En dat, lieve mensen, is een unicum en een zeldzaamheid.