Dat is pas emancipatie

Het was dus Internationale Vrouwendag. En dat is belangrijk. Heus. Maar ik krijg er toch ook een beetje uitslag van op plekken die ik verder niet met jullie zal delen. Ten eerste om de commerciële uitbuiting ervan. Hoeveel merken geen wilde brainstormsessies hebben belegd om van Internationale Vrouwendag via een stevige U-bocht bij hun merk terecht te komen. Sommige dingen moet je laten. Moederdag, Valentijnsdag en kerst zijn geweldige momenten om mensen naar je winkel te lokken, maar dit soort dagen moet je laten. Straks gaan we 5 mei nog inzetten om de verkoop van champagne en chocola te stimuleren.

Afijn. Dat is reden 1. De andere is het emancipatoire toontje waar ik soms wat iebel van word. Wij vrouwen tegen de wereld. Natuurlijk moeten wij dezelfde rechten hebben als mannen. Daarom moet de pay gap zo snel mogelijk worden rechtgetrokken (lees hier trouwens mijn 7 stappen voor een hoger salaris). En wat zou het fijn zijn als meer vrouwen directiefuncties hebben. Schiphol is goed bezig, die heeft veel vrouwen in hun board. Zoveel zelfs dat ik scheidend directeur Jos Nijhuis laatst hoorde zeggen dat zijn opvolger sowieso geen vrouw kon zijn omdat er dan meer vrouwen in de directie zouden zitten dan mannen. Daarvan kreeg ik spontaan de hik. Over een directie waar louter mannen zitting hebben heb ik nog nooit iemand horen piepen. Hidden moraal: er huist heus een vrouw met een gebalde vuist in mij, maar er is een maar.

Dat groeperen van vrouwen benauwt me. Netwerkavonden alleen voor vrouwen, brrr. Netwerkavonden zijn überhaupt niet aan mij besteed. Contacten leggen doe je overal. Altijd. Om daar speciaal een avond voor te beleggen gaat voor mij tegen alle spontaniteit van het leven in. En waarom moet dat alleen met vrouwen? Er zijn ook mannen in deze wereld. Mannen waar je ook mee zult werken. Of vinden we ineens alle mannen stom?

Op internet struikel ik over de posts met films die geregisseerd zijn door vrouwen. Boeken door en over sterke vrouwen en ga zo maar verder. Houd me ten goede, ik vind dat we vrouwen moeten eren, maar laten we ons niet distantiëren van mannen. Daarmee wordt de ruimte namelijk alleen maar groter. Als ik dan toch een voorbeeld mag nemen aan een vrouw, dan doe ik dat aan Eva Jinek. Stel haar de vraag wie haar grote voorbeeld is en ze antwoordt: Jeroen Pauw. En dát, dat is als je het mij vraagt het toppunt van emancipatie.