De paria die je bent als je gezond doet

En het heeft alles te maken met een ei

Om 11 uur begint mijn maag te pruttelen. De buik seint dan in morsecode: geef.mij.eten. En dat doe ik dan braaf, twee gekookte eieren om precies te zijn. Even pellen, beetje peper, beetje zout, eitjes halveren en smullen maar. Maar sinds ik dat doe, voel ik me een paria.

May weet dat ik op regime ben, want ze doet mee, en verder probeer ik mijn eitjes zo te eten dat niet al te veel collega’s aanstoot kunnen nemen aan mijn ei-gedrag. Maar maandag had ik mijn vers gepelde ei klaar voor take-off, ik dipte ‘m nog even in wat seasoning en met dat ik een hap nam dook Lil naast me op. Die begon een verhaal, waar ik niet op kon reageren, want: ei overal en ineens ziet ze de situatie op mijn bureau. “Ooooh, je eet ei,” roept ze uit. Dat ging gepaard met een forse frons, licht achteruit deinzen en een stembuiging waar je alle eieren meteen van de deur uit doet. Lilian heeft iets tegen eieren. De mens heeft iets tegen eieren. Ik meen het. De één trekt wat zuur de neus op, de ander wendt heul subtiel het hoofd af. Ik ben een paria omdat ik gezond doe. Heb ik weer.

Zo ging ik op woensdag even op de koffie bij LotteLust, stond daar een bescheiden zoetigheid voor me klaar en moest ik nee zeggen. Ik zeg nooit nee (tegen eten dan), maar sinds Richard en Sam van The Gym Republic in mijn leven zijn wél. Ik sport vier keer per week, al mijn ledematen hebben contact met me gezocht om te protesteren en of ik wil kappen met die ongein, mijn burpee ziet er nog niet zo gelikt uit als bij May (ik vind die dingen verrotte lastig), maar ik ga wel. Achteraf is mijn hoofd zo rood dat ik het niet eens fatsoenlijk af kan schuiven op een schattige blos en ik op een holletje de sportschool uit ren voor frisse lucht, maar hé, ik ga wel…

Nog zoiets. De bel ging op de redactie en daar kwam de goddelijkste taart binnen, cadeautje van Uber Eats, een red velvet van De Drie Graefjes. Zo fenomenaal lekker dat ik het wit er vanaf zou willen likken, geen grap. Ik bleef sterk en ondertussen keek iedereen me aan alsof ik mijn verstand volledig verloren was. Ik liep heel zelfverzekerd naar de koelkast, vulde mijn bord met augurken, komkommers, tomaatjes en een plakje geitenkaas…

In het weekend vergrijp ik mezelf aan wijn, een verdwaalde sigaret en een stengel bleekselderij (of misschien een incidenteel gekookt ei). Beloofd. Ik moet wel een beetje mezelf blijven.