Deze is voor alle sloddervossen en warrige dodo’s
Maandag 19 maart, 9:30 uur. De voorverkoop van de kaartjes van het concert van Beyoncé en Jay-Z. Iets waar ik niet heen wil, maar heen móet, en dus knal ik ‘m in de agenda met honderd uitroeptekens.
Maandag 19 maart. 16:37… Fuckfuckfuck!! Beyoncé! Nooooooo. Hoe kan ik iets dat ik zo graag wil nou vergéten? Gelukkig. Woensdag 21 maart is de herkansing. Een extra concert. Ik app mijn collega’s dat ze allemaal rond half tien paraat moeten gaan zitten voor kaartjes. NIEMAND GAAT PLASSEN VOORDAT ER KAARTEN ZIJN.
Woensdag 21 maart. 12:11. HOE DAN? WÉÉR VERGETEN. Even serieus, wil je dan iets gewoon echt niet of zit je jezelf enorm in de weg?
Zo gaat het eigenlijk al de hele maand. Misschien wel het hele jaar. Mijn hele leven.
Als iets écht belangrijk voor je is, dan vergeet je het niet, zeggen ze toch altijd? Waarom laat ik dan mijn laptop in Milaan liggen? Zijn mijn huissleutels al een half jaar pleitos? Kwam ik er op Schiphol achter dat mijn paspoort nog thuis lag? Is mijn Chanel-zonnebril die me drie ribben uit het lijf kostte al een aantal maanden na aankoop foetsie? Enne, dat pasje van de zorgverzekering, dat had ik toch ook nog eh, ergens? Zucht.
Komt dit je bekend voor? Ik zou zeggen: welkom bij Team Warrige Dodo. Moet je je schamen? Een beetje. Ga je twijfelen aan je volwassenheid? Een beetje. Ben je alleen? Welnee freundin, we zijn met velen. Zoals Johan Cruijff altijd zei: ‘Elk nadeel hep ze voordeel’, dus laten we het maar even van de bright side bekijken. Sloddervossen zijn namelijk heel gezellige mensen. We zijn impulsiever. Creatief. Pikken alle leuke banen in. Kunnen uren lullen op een feestje. We zijn fijne vriendinnen. Mensen die vaak hun spullen kwijt zijn blijken uit onderzoek socialer. Jij kent iedereens geheimen, juist omdat je snapt dat niet altijd alles volgens het boekje gaat en dat niet alles in het leven netjes en geordend kan zijn.
Dusse, de eerstvolgende keer dat jij je wel voor je kop kunt slaan omdat je wéér iets vergeten of kwijt bent: bedenk maar even hoe gezellig jouw drukke, chaotische hoofd eigenlijk is. Ons leven is allesbehalve saai, dodo’s. No great story ever started with someone eating a salad. Oké, behalve die ene keer toen ik halsoverkop mijn salat du chèvre moest laten staan op het terras omdat mijn telefoon nog in het eh, pashokje in de Bijenkorf lag. Maar dat telt niet.