Waarom iemand wel/niet je type is

Mijn vriend valt op brunettes, beetje van het zeilende type met de haren door de war en weinig make-up. Ja, ik weet ook niet helemaal waar het mis ging, want zo zie ik er alleen op zon- en feestdagen uit (min de bruine lokken). En als ik kijk naar zijn voorgangers, past hij ook niet helemaal in linie. Hoe het zit met een type hebben en of types eigenlijk bestaan, wilde ik weten.

Het antwoord op mijn vraag is: JA. Niet dat het maar één antwoord is trouwens, want er zijn zo’n duizend theorieën. Die van de man soms nog gekker dan voor de vrouw. Zo zou je als vrouw een replica van je broer zoeken (joejoe, ik hou heus van je, maar nee bedankt). Knappe mannen zijn voor het korte en hete werk, minder knappe mannen zijn de blijvertjes. De oudere man doet het goed bij vrouwen. De gezonde vrouw is onweerstaanbaar voor de man. Niet te gespierd trouwens, maar het type dat eruit ziet alsof ze een beetje leuk kan baren. Kunnen ze niets aan doen, dat is evolutionair geregeld. Zelfstandig, vinden ze ook likkebaardend lekker.

Waarom jij voor de gesjeesde zakenman valt of voor de artistieke ziel? Het is logisch. Onderzoek wijst uit dat je vanaf je achtste levensjaar een soort blauwdruk maakt voor de ideale man of vrouw. Het leukste jongetje van de klas, die knappe vriend van je broer, een hottie uit Heartbreak High (mijn tijd); ze dragen allemaal bij aan wat jouw type is en wordt. Als het om de looks draait dan. Want boven alles blijkt dat je kiest voor iemand die overeenkomsten met je heeft. Dus die tegenpool is leuk om even mee te viezelevozelen, daarna mag ‘ie het pand verlaten voor één waar je echt mee kunt praten. Zo, weten we dat ook weer.

Bron: Psychologisch.nu