Waarom we trouwkaarten zouden moeten afschaffen

Als je moet kiezen tussen witregels in maatje S of maatje M, dan weet je één ding zeker: je zit in de penarie.

Diep, diep in de penarie. Hou maar op over lettertypes. Kronkelig of toch recht en zakelijk? Gouden of zwarte letters? Dik en stevig wit papier of iets minder dik maar wel alsnog stevig papier? Grijswit papier. Lentewit papier. Wasverzachterwit papier. Alles kan. Een trouwkaart is ontzettend leuk om in je brievenbus te krijgen, maar let wel: ze zelf ontwerpen is niet echt een pretje. Maar liefst negen weken heb ik dagelijks heen en weer gemaild met het bedrijfje waar mijn kaarten vandaan komen. Elke punt, komma, spatie en letter is uitvoerig besproken.

Het moeilijkste zit ‘m in de decoratie eromheen. Wil je goud vloeipapier? Wit vloeipapier? Zachtroze fluweel met oranje stippen vloeipapier? Nee, helemaal geen vloeipapier. Oké. Een eucalyptustak? Een lavendelsprietje? Een korrel ‘vergeet-me-nietje’? Of gewoon een heel veldboeket erbij? Een gouden touwtje, een wit touwtje… Met envelop met flap of zonder flap? In een andere kleur dan het wasverzachterwit papier van de kaart, mevrouw? En dan, op het moment dat je denkt dat je alles hebt gehad en je ze kunt bestellen, willen we eigenlijk wel de tekst in het Nederlands? Is in het Engels ‘Time to say yes’ niet veel hipper? Ja, dat wel… Maar snapt mijn oma dat? Nee. Ik kan het niet meer horen. Of lezen.

Het was zo ongeveer de grootste klus van die hele bruiloft. Ik heb nog eerder een jurk uitgekozen, een ring gevonden en een tafelindeling voor de gasten op papier gezet. En dat terwijl eenieder die geen bruiloft plant of heeft gepland zal denken: ach, wat stel je je nu weer aan. Dat is toch zo gepiept, zo’n kaart met, hoppa, vlug wat data en tijden erop. Niet dus. Negen weken, ik herhaal het maar even. En die rekening… Ik denk dat het beter is dat mijn aanstaande die niet ziet. Want we hebben het wel over kaartjes. Eén kaart per persoon. Oké, het waren twee kaartjes, want ik vond een losse kaart met tijdlijn van de dag wel zo chic. En ze zijn verstuurd in een doosje in plaats van in een envelop, want anders brak mijn eucalyptustak. Oeps.

Maar vooruit, het resultaat mag er echt zijn. Ik ben er trots op en blij mee. Ik heb geen bloed, zweet of tranen meer over, maar ik kan wel met een big smile naar mijn kaartje turen. En de positieve reacties stromen nog steeds binnen: iedereen vindt het een echt cadeautje. Ik denk toch dat het komt door die witregels in maatje S, hoor.

FACTS

• Bruiden kopen gemiddeld 11 maanden voor hun bruiloft hun trouwjurk
• Naast de jurk geven bruiden het meeste geld uit aan hun make-up (67%)
• 66% van de bruiden wil dat hun bruidsmeisjes dezelfde kleur jurk aantrekken