De briljantste baan van Italië

Als je met vakantie bent, merk je er niet zoveel van. Maar heb je iets te zoeken in Italië dat verder gaat dan het bestellen van een ijsje, dan heb je ermee te maken. De rij. De rij en de regel. Wil je internet? Dan heb je een codice fiscale nodig. En wil je een codice fiscale, dan moet je de rij in.

Voor elke zucht, wind, puf of scheet word je in Italië aan het eind van een lange lijn gelijkgestemden geplaatst. En het kan zomaar dat je zeker wist dat je alles bij je had en je toch wordt teruggestuurd omdat je een KLEUR-kopie van je paspoort  mee had moeten nemen. In een ontzettend leuk en aan te raden boek (‘Wegens vakantie gesloten’ van Jarl van der Ploeg) las ik over Giovanni Cafaro die van de nood een deugd maakte. Hij was ontslagen, stond voor de zoveelste keer in een rij bij het postkantoor om zijn zoveelste sollicitatiebrief op de bus te doen en zag licht waar anderen zich een krukje en een touw wensten. Hij werd codista. Oftewel professioneel rij-ist. In Italië staat men gemiddeld vierhonder uur per jaar in een rij. Dat komt neer op veertig miljard aan verspilde werktijd.

Cafaro heeft nu een bedrijf waar 500 rij-ers werken verspreid over 54 steden. Hun uniform: een extra batterij voor hun mobiele telefoon, een krant, een stevige dosis geduld, comfortabele schoenen en kennis van de beste tijden om te ‘enteren’ (niet te vroeg, niet tijdens de lunch en nooit vlak voor sluitingstijd want dan zijn de baliemedewerkers niet meer op hun sappigst).

Ik vind het briljant. Net als dat boek van Jarl van der Ploeg trouwens.