Ga zo snel als je kunt vliegen met een baby

We waren bloednerveus. Geen grap. Ga maar eens vliegen met twéé baby’s van vier maanden oud. Een militaire operatie plannen met een heel leger is er niets bij.

We hadden rugzakken en luiertassen en koffers vol mee. Speentjes in overvloed, genoeg voedingen voor vier dagen, meer luiers dan dat ze in een week dragen. Achttien outfits, mochten ze spugen of plassen. Speciale hangmatjes om ze in te leggen. Ik had sokjes in mijn broekzak gepropt, mocht ik die opeens nodig hebben. Spuugdoekjes over mijn schouders hangen. En dan de boys zelf nog: draagzak, buggy, extra buggy voor in Spanje, Maxi-Cosi’s. Ik heb nog nooit zoveel ingecheckt. Veel mensen verklaarden ons voor gek: ‘Je gaat toch niet nú al op vakantie met je pasgeboren kinderen? Na vier maanden al? Wat hebben zij daar nou aan?’ Of: ‘Wacht lekker tot volgend jaar zomer. Dat zou ik doen. Ze zijn nog zo klein.’ Ha, joe, we gingen toch. En ik raad het ie-der-een aan.

Want je kunt het allereerst maar beter gewoon een keer gedaan hebben, dat vliegen met kleintjes. Ja, het is een onderneming, maar het kan ook prima meevallen. Zoals bij ons: het waren uiteindelijk de zoetste binkjes van het vliegtuig. Ze sliepen namelijk op mijn schoot en op de schoot van hun vader. En dat ging zo de hele drie uur lange vlucht door. Geen kik gegeven. Hoorden we een ander kindje krijsen op drie rijen voor ons, dan keken we elkaar even vlug glimlachend aan. ‘Wij zijn het niet.’ Godzijdank. En ik denk dat je dat deels zelf voor elkaar kunt krijgen. Als je als ouder ontspannen doet, niet gestrest rondrent en je een beetje kalm gedraagt, dan straal je dat uit naar je kinderen. Zij leren van jou. Je bent hun voorbeeld. Dus als jij makkelijk bent met dingen zoals een vluchtje naar Zuid-Spanje, ach, dan kijken zij daar ook niet van op. Dat geloof ik echt. Als moeder en vader bepaal je voor een belangrijk deel hoe je kinderen zich gedragen. Als jij paniek zaait, reken maar dat ze dat voelen en sneller gaan huilen.

En daarnaast: het is die reis waard. Reizen zelf is namelijk nooit echt een lol. Met de auto niet, met de trein niet en met het vliegtuig niet. Het is wachten, sjokken, in de rij staan, opgevouwen zitten en vooral aftellen tot je er bent. Maar nu weet ik: juist als je kleintjes hebt, is het een aanrader om die reistijd even uit te zitten. Want die tijd in de zon samen, met je nieuwe gezinnetje, heb je even nodig. Nu kan ik pas echt ‘landen’ en besef ik me pas voor 100 procent: ik ben moeder. Ja, dat ben ik al bijna vijf maanden, dat weet ik, maar ik kom hier tot rust en pas dan laat je als mens en moeder meer gevoelens toe. Denk je na over je hele leven. En ja, het is een andere vakantie dan vroeger. We kunnen niet meer makkelijk naar een strandclub en de hele dag aan de boemel en rozig en teut in bed vallen. Na twee Corona’s thuis aan het zwembad is het feestje wel weer over. Dan gaan we flesjes opwarmen, geen flesjes meer opentrekken. Dat is wennen, maar beslist niet erg.

Laatst las ik iets heel boeiends over verschillende fases in je leven. Kon ik mij een paar jaar terug niet voorstellen dat ik thuiszitten met kinderen leuk zou vinden, nu kan ik me niet meer voorstellen dat ik tot drie uur ’s nachts in de kroeg staan en wodka-spa rood drinken leuk zou vinden. Je gaat mee in die nieuwe fases omdat je het wilt. Je wilt geen ander leven meer. Je denkt er nog wel aan terug, natuurlijk, soms met een vleug heimwee. Want het was onbezorgd, dat zwieren met vrienden en het zo laat maken als je lever het toelaat. Maar dat die tijd voorbij is, is goed. Dat hoorde toen bij mijn leven. Nu niet meer. Nu is mijn leven moeder zijn en genieten van die nieuwe rol, die elke dag weer nieuwe verrassingen meebrengt. Tijd doorbrengen met mijn twee boys: iets mooiers kan ik me  op dit moment niet voorstellen. En zeker met die palmbomen op de achtergrond is het als gezinnetje genieten.

Laat je dus niet afschrikken door wat iedereen tegen je zegt of wat iedereen vindt als het gaat om reizen: iedereen vindt namelijk toch altijd wel wat. En je kunt het toch nooit goed doen voor iedereen. Doe dus wat jij wilt en waar jij je goed bij voelt. Wacht je liever een paar jaar met vliegen met je baby’s of peuters of kleuters? Ook niet erg. Maar maak het niet een te big deal: als ik het met twee baby’s kan, kun jij het ook. Er zijn nog last-minutes te boeken naar Spanje. Of Frankrijk. En de zon schijnt hier heerlijk. Ik zeg het maar.

Beeld: Instagram Chiara Ferragni