Hé, het is oké: alles wat je herkent als je geen groepsmens bent

Ik kan het niet helpen, het is sterker dan ik. Ik heb last van een constante worsteling tussen twee verlangens: ik wil wel bij een groep horen, maar de behoefte om mijn eigen ding te doen en mezelf af en toe terug te trekken is net zo sterk. En tja, dan kun je daar wel tegen gaan verzetten (lang genoeg gedaan trouwens), boos worden op jezelf en jezelf continu vergelijken met anderen, maar wat je óók kunt doen is accepteren wie je bent. De roze olifant uit de kamer halen, het uitspreken naar je omgeving en het oké maken.

Makkelijk vond ik het niet om deze eigenschap te accepteren, integendeel zelfs. Maar het gaf me wel enorm veel rust toen ik het deed. Ook liever een lone wolfje dan een groepstijger? Doe de checklist.

Met meer dan drie mensen zijn = groep = error in de bovenkamer
Je moet je aandacht verdelen. Komt er niet meer tussen. Gaat je automatisch afzonderen. Error. Irritatie. Error. Irritatie. Ontploffingsgevaar. RENNEN.

Je vrienden zijn allemaal losse flodders
Met wie je het liefst één op één afspreekt, waardoor je geregeld de diepte in duikt – zeker na een fles wijn. Oppervlakkige relaties zitten er mwah, niet echt in bij je.

Van studentenhuissituaties waar dertig mensen wonen krijg je de kriebels

Nooit. Maar. Dan. Ooit. Nooit. Van. Z’n. Lang. Zal. Ze. Leven.

Teamsporten was ook niet echt ehm, je ding

God, je lijkt er steeds een gezelliger persoon op te worden, hè? STOP. MET. ZO. DENKEN. Ga fitnessen. Ga tafeltennissen. Ga zwemmen. Sporten is in teamverband is gewoonweg niet voor iedereen weggelegd.

Mensen denken soms dat je arrogant bent

Ben je niet, het duurt gewoon even voordat je iemand omarmt, maar als hij/zij eenmaal in je hart zit, kan die persoon je ’s nachts wakker bellen. Jij bent er. Altijd. Alleen niet voor iedereen.

Soms heb je uit het niets even een momentje voor jezelf nodig

Natuurlijk hou je van gezelligheid en zijn vriendschappen belangrijk voor je, maar er zijn ook momenten waarop je jezelf graag afsluit van de buitenwereld en liever even alleen bent.

Je bent een dierenvriend

Dieren spreken de taal die je begrijpt. Plus: ze accepteren je altijd hoe je bent (klinkt dit even zielig, HAHA), dus met al je gekke fratsen erbij. Tja, jij en dieren levelen gewoon heel goed.

Soms denk je: getver, doe toch eens gezellig. Doe toch eens wat er van je verwacht wordt…

Maar dan komt de kleine rebel weer in je op die doet waar ze lekker zelf in heeft en dan weet je dat je reddeloos verloren bent.

Je piekert snel en maakt het jezelf daarmee onnodig moeilijk

Je denkt er wel eens over na hoe je jezelf kunt verbeteren. Sterker nog, je vraagt jezelf af waarom jij niet gewoon ‘lekker makkelijk mee kunt doen’ in een groep. En hierdoor kun je verdrinken in gepieker.

Tipje mijnerzijds: door er een minder groot probleem van te maken dat je niet altijd met de groep mee galoppeert, kun je op den duur met minder schuldgevoel ‘nee’ zeggen. Introvert en extravert, lief en streng, altruïstisch en egoïstisch, we hebben allemaal tegenpolen in ons karakter. Je bent leuk hoe je bent. Uniek in je eigenzinnigheid. Onthoud dat maar, de eerstvolgende keer als je je afzondert. Jij kleine leuke einzelgänger.