Help, ik ben een eetsnob

Een van mijn oudste vrienden beweert dat het al mis is gegaan bij de opvoeding. “Kiek, bij jouw moeder lagen er áltijd Excellent-producten in huis.” Tja, wel echt waar. Mijn moeder houdt gewoon van de verfijnde keuken. Kleine, luxe hapjes. En dan het liefst heel de kerst- of paastafel vol. En nu bots ik in volwassen vorm dus tegen een probleem aan: ik ben een eetsnob. Is iets duurder, dan is het in mijn hoofd ook automatisch beter. Het is walgelijk. Jij ook? Doe de test.

1. Je kijkt niet echt naar prijzen in de supermarkt
Waardoor je regelmatig die verse frambozen à vier euro per doosje in je mandje flikkert en bij de kassa ineens denkt: hmm, zo duur? Hoe dan?

2. Sterker nog: je bukt ook nooit in een supermarkt
Terwijl je zelf ook heus weet dat het achterlijk is om zelfs bij zaken als mais en tomatenpuree (for Christ’s sake) het duurste te pakken dat op ooghoogte ligt.

3. Je koopt dingen voorgesneden
Bijvoorbeeld ui, champignons of pompoen. En betaalt dan dus het dubbele voor iets zodat jij er thuis minder tijd aan kwijt bent. Het is verschrikkelijk.

4. Je krijgt een beetje de kriebels van ‘nepcola’
C-merk cola, maar ook Pepsi valt voor jou onder de noemer nepcola. En pindakaas die niet van Calvé is. Wat andere mensen doen moeten ze vooral zelf weten, maar bij jou komt het er gewoon niet in.

5. Je hebt een favoriete smaak van vrijwel eh, alles

Waardoor jij in een restaurant zomaar ineens kunt zeggen: ‘Ik vind Sourcy gewoon niet zulk lekker water’ en iedereen je meewarig aankijkt.

6. Vrienden noemen je af en toe de prinses op de erwt

Tja, alles beter dan Gierige Gerda, toch?

7. Sushi van de supermarkt = error in je hoofd

Wat? Sushi? In de koeling? HAHA. HAHAHA. Goooooeie grap.

Meer dan drie keer ‘Ja’? Kijk, daar ga je al. Foodsnob.