Het is oké als je vaker eten bestelt dan dat je kookt

Als iemand op het werk wel eens vraagt wat ik die avond ga koken, schrik ik. Koken? Eh, o ja. Oeps.

In principe kan ik best in een huis wonen waar geen keuken in zit. Wel een koffieapparaat, graag, maar een fornuis? Pannen? Mixers, blenders, slakommen of vergieten? Mwah, amper nodig. Ik ben een beetje bestelverslaafd, geloof ik. En hoe graag ik het ook zou willen zeggen, dat komt niet door mijn kinderen. Ik kan ze uiteraard inzetten als smoes, dat ik nu veel te druk ben met een tweeling van zeven maanden oud, dat ik de combinatie van werken en het moederschap lastig vind, dat het er daarom wel eens bij inschiet, dat hele kokkerellen. Maar nee, het is niet waar. Ik kookte óók niet toen ik nog geen moeder was.

Ik heb er gewoon een pleurishekel aan. Het begint al bij de boodschappen doen. Door de kou naar die supermarkt, zoeken, slenteren, weer terug, alles snijden, mixen, roeren, bakken, braden, stomen en sudderen om het vervolgens binnen drie en een halve minuut naar binnen te werken, te denken: dat was niet zo lekker, en de hele ontplofte rambam in de keuken te mogen opruimen. Ik denk dan maar: sommigen kunnen gewoon veel beter koken dan ik. Ik kan weer andere dingen. En zo helpen we elkaar allemaal een beetje in de wereld. Hoera dus, voor de Deliveroo en de Uber Eats. Ik zou niet zonder jullie kunnen.

Bij deze een ode aan eten bestellen in plaats van zelf koken:

1. Het scheelt je aanzienlijk veel tijd. Die tijd kun je weer besteden aan je baan, je hobby en je kinderen. Daar word je uiteindelijk gelukkiger van.

2. Het scheelt je stress. Dat gehannes met die aangekoekte cordon bleu (mogen we dat nog eten tegenwoordig of is het inmiddels not done? Ik heb geen idee…). Minder stress = een blijer leven.

3. Het scheelt je geruzie met de partner. Wat wil jij eten, wat wil je liefde eten? Dat gezeur om het diner… Hoeft niet als je bestelt. Hij kan vlees eten (mag dat nog?) en jij braaf salade. Of pizza. Of pasta. Ik krijg honger.

4. Waarom het ook een uitkomst is? Het is niet alleen maar ongezond eten dat je bestelt. Sterker nog, ik kan in die eetapps gezondere dingen vinden die ook nog eens lekker zijn dan dat ik zelf ooit zou kunnen maken. Neem van die vegan loempia’s (die mogen zeker nog, gelukkig) met dat zachte rijstdeeg. Of spinazie met bieten en geitenkaas. Of een stamppot met rode kool. Niets slechts aan.

5. Je bent niet de enige. Zeker een derde van de mensen heeft het afgelopen jaar eten online besteld en laten bezorgen. Met name de groep van dertigers doet dit.

6. Het hoeft ook niet duurder te zijn dan zelf koken. Dat is het vaak wel, toegegeven, maar ik bestel ook wel eens een bak Indian food, van die curry, je kent het wel. Krijg je een giga stuk naanbrood bij. Die bak curry voor zestien euro is zo groot dat we er met z’n tweetjes makkelijk twee dagen van eten. Is dus vier euro per dag. Kun je zelf de moeite niet voor doen, toch?

Goed, ik weet het: het klinkt allemaal ontzettend lui. Maar dat ben ik heus niet. Ik werk aardig wat uren in de week en probeer ook het huishouden en het moederen met enthousiasme vol te houden na vier uur slaap. Daar past koken niet echt tussen. En ik ga echt wel eens naar de supermarkt, voor ontbijt, lunch en eten voor mijn kinderen. Maar ik behoor niet tot de creatieve kookclub van Amsterdam. Sorry, niet boos zijn, ik doe écht mijn best. Volgende week maak ik soep. Zelf. Ik meen het.