Ik zit op yoga, jongens

Yoga? Nee, dat is me te zweverig met die zonnegroet vooraf en kruidenthee na en daar zijn mijn hamstrings totaal ongeschikt voor. Dit riep ik ongeveer tien jaar lang. Yoga en ik waren niet voor elkaar gemaakt vond ik, tot ik vorige week voor het eerst ging en deze week voor de tweede keer. En je mag drie keer raden waar ik maandag heen ga. Yoga, ja.

Het is trouwens niet zomaar yoga, het is yin yoga, de variant waarin je zo’n drie tot vijf minuten dubbelgevouwen ligt in één en dezelfde houding en je overgeeft aan de stretch. Je snapt dat ik aan het begin van de stretch van mijn toch al niet zo flexibele hamstring naar adem lig te happen en probeer het schrijnende gevoel weg te puffen, tot ik bedacht dat ik het los moest laten en de stretch op een vreemde manier lekker werd. Alsof ik me ontspannen in de stretch liet zakken. Het punt is wel dat als je maar één seconde aan iets anders denkt het schrijnende gevoel en je hamstrings weer all over te place zijn, dat dan weer wel.

Dat ik yoga nu even verkies boven de bokszak heeft alles met de hernia en jullie tips te maken. Ik deed tegen het wanhopige aan een oproep en kreeg zo’n twintig keer ‘yin yoga’ in mijn mail, dus brave burger als ik ben ging ik. Man, ik voelde me na les één vier centimeter langer en geloof me: dat is fijn met mijn lengte. De voordelen van yin yoga, ik leg ze even uit.

Yin is samen met hatha het populairst onder de yoga en dat zegt natuurlijk iets.

Bij yin laat je de zwaartekracht het werk doen. En als ik érgens goed in ben, dan is dat het. Je bindweefsel en gewrichten worden er ook soepeler van. En je bindweefsel doet meer voor je lichaam dan je denkt, het beschermt je organen bijvoorbeeld en geeft je lijf structuur.

Met yin yoga maak je ruimte in je lijf en in je hoofd. Die vier extra centimeters die ik dacht te hebben waren misschien wat overdreven, maar je maakt dus echt meer ruimte door je helemaal over te geven aan een houding.

Van yin word je automatisch heel mindful en ontspannen. In een wereld van gekte (yang) heb je ook yin nodig voor een beetje balans. Als je het één hebt, dan heb je het ander ook nodig. Daarnaast train je jezelf in loslaten, lichamelijk en tussen je oren.

Je leert dingen anders benaderen. Zo zei mijn docent dat ik het onaangename gevoel (ze bedoelde die f-ing pijn in mijn kuit) hetzelfde moest zien als iets dat fijn voelt. Het zet je wel even aan het denken, want wat als je iets negatiefs hetzelfde benadert als iets positiefs in je leven?

Het doet ook van alles met je chi a.k.a. je energie, volgens de traditionele Chinese geneeskunde één van de belangrijkste dingen om lichamelijk en geestelijk gezond te zijn.

Nu stop ik hoor, voor ik te zweverig ga doen. Maar yin yoga dus: relaxt, goed voor je lijf en fijn voor je hoofd. Het proberen waard.

P.S.: Onze Marion Pauw is ook gék op yoga, maar ergert zich tegelijk dood. Wil je even lezen, geloof me maar.

Bron: happywithyoga