Mag ik iets zeggen over mannen en armbandjes?

In deze tijd van gevoelige snaren en lange tenen vinden we eigenlijk dat we niets onaardigs over elkaar mogen zeggen. Maar een beetje plagen, ah toe, dat mag toch wel? Ik wil het namelijk hebben over mannen en armbandjes. En ja, wie-ben-ik-om-daar-iets-van-te-vinden, alsof-je-eigen-man-zo-hip-is-met-zijn-zonnebril-in-zijn-haar en kijk-naar-je-eigen-polsen zijn zeer valide argumenten om mij de mond te snoeren, maar als je geen zin hebt in mijn verbale plagerij, verwijs ik je met liefde naar een ander artikel.

Maar omdat ik zoveel bijval kreeg de laatste dagen waag ik het erop. Mannen met armbandjes. Het lijkt of de baard en knot is ingeruild voor de vijftigplusser. Ik typte serieus eerst ‘vijftigplasser’ wat ontzettend Freudiaans is, want volgens mij wil dit soort manspersoon laten zien hoe hij op miraculeuze wijze het penum in de broek kan houden en tegelijk, knap inderdaad, kan laten zien hoe ver hij kan plassen. Ineens zie ik ze overal. René van der Gijp, Erland Galjaard, Frits Wester (seriously,  Fríts?)… Van Robert Doornbos verbaasde het me dan niet heel erg (die pochetjes en ontzettend kortgemouwde jasjes van hem schreeuwden om een paar vrindjes in het polsgebied), maar potdorie, als we niet uitkijken lopen Mark Rutte en koning Willem-Alexander straks met wat geweven strandherinneringen om de pols.

Waarom het niet mag, wil je weten? Nou, ik ben misschien lid van de smaakjehova en niet van de smaakpolitie. Niemand zal je in het gevang werpen vanwege wat gepunnikte waar om de polsen, maar ik ben alleen bang dat mannen met hun armbandjes het doel voorbij streven. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de bedekte pols een uiting is van ik-ben-weliswaar-iets-op-leeftijd-maar-de-levenslust-en-de-passie-nou-dames-nouhou-die-is-er-nog-hoor. Dat we ons daar vooral geen zorgen over moeten maken. Zoiets. Maar lieve, leuke, vrolijke, vrienden, we houden van metro, maar aan alles is een grens. Strakke jasjes, korte broekspijpjes: prima. Pochetje: vooruit. Gucci loafers: oké oké. Mits gecombineerd met een tweedaagsbaardje. Maar touwtjes, koordjes en geslagen zilver zijn misschien goed voor jullie libido, dat van ons verdwijnt als een maandsalaris bij MyTheresa.

En heren, haat me niet, hè. Het was maar een gratis en goedbedoeld advies. Ik bedoel: net zoals jullie beginnen te brullen als wij een met (nep)bont bedekte Birkenstock in naam der mode ineens een heel goed idee vinden.

Doe je voor elkaar. Een klein puntje ter verbetering. Want die collectie armbanden is zonde van de tijd. Tenminste, als jullie het doen om ons borrelend in het broekje te krijgen.

Je zou potdorie bijna terug verlangen naar die baard.