Mays ModeCollege: De Gabrielle van Chanel
Vaak vragen mensen me welke tas ze nou toch moeten kopen. Een begrijpelijke vraag. Want als je een half, of heel, ai, maandsalaris stuk smijt (al wil ik daar nog wel een robbertje over vechten want een designertas is een investering van jewelste), wil je wel precies dat exemplaar hebben dat bij jou past. Dat heeft niet alleen te maken met wat jij mooi vindt, maar ook met het erfgoed van een merk. Want elke tas vertelt een verhaal, dan kan het maar beter aansluiten bij jouw autobiografie.
Toen ik de Gabrielle van Chanel zag, wist ik: dit is mijn tas. En wel hierom.
1. De naam
Deze tas eert Gabrielle Chanel en niet Coco. Coco was haar bijnaam en vertegenwoordigt de gepolijste versie van het imperium, Gabrielle staat voor de vrijgevochten vrouw die conventies aan haar two-tone ballerina’s lapte. Die een tas ontwierp met zo’n lange chain zodat ze haar handen vrij had voor haar glas en haar sigaret. Kijk, dat is mijn meisje.
2. De chain
Die is lang, láng, LANG. Heerlijk als je een ripped denim aan hebt met daarop een crispy overhemd en die Gabrielle die daar zo nonchalant tegen je knieholtes aan bungelt. Wens je hem iets gekleder, dan hijs je de chains omhoog en hangt hij perfect net onder de ribpartij. Ik draag hem het liefst over twee schouders. Zo is het gewicht verdeeld, heeft elke helft van mijn bovenlichaam haar portie Chanel en kijken zakkenrollers een deurtje verder, want deze exercitie is ze te ingewikkeld.
3. Goud en zilver
Ben jij ook zo’n tante Til die het lastig vindt haar riem met goudkleurige gesp te combineren met je Isabel Marant-laarsjes met zilverkleurige studs? Van dat probleem ben je meteen af, want de chain van Gabrielle is in zilver en goud. Niet of-of, maar en-en dus. En laat ik nou heel erg van team en-en zijn.
4. De details
Op de studs waarmee de chain vastzit, is het Chanel-logo ingegraveerd. Dat zijn van die details waar ik enorm van geniet. Natuurlijk is de binnenkant, oftewel het interieur, van de tas rood. Dat wilde Coco, herstel Gabrielle, zo hebben omdat je op deze manier tenminste die irritante sleutelbos in een keer kunt vinden. En ja, er is ook een geheim vak voor de brieven van minnaars. Brieven, je weet wel, dat is WhatsApp uit de vorige eeuw.
5. Om Pharrell
Pharrell was ‘het gezicht’ van de Gabrielle en daarmee de eerste man die werd gekroond tot ambassadeur van een vrouwentas.
6. Het model
Zo klassiek dat het bijna als vintage en dus niet poenerig oogt. De vorm is geïnspireerd op de tassen die om verrekijkers zit die mannen vroeger bij zich droegen als ze naar paardenrennen gingen kijken. De kenner knikt bewonderend of vraagt misschien of ze het kleinood even in de handen mag nemen, een leek zal het een mooie tas vinden maar die nooit als patserig ervaren. Geen grote logo’s of merknaam die je om de oren kletst. Zoals mijn Parijse vriendinnen altijd zeggen: ‘Money talks, but style whispers.’ En deze Gabrielle, dat is gewoon een fluistermeisje.
