Arme Meghan,
In onze kast staat mijn lievelingsfoto. Het is de dag na de bevalling. Ik loop de woonkamer in die volledig is ingenomen door onze familie. Mijn broer, mijn ouders, mijn schoonvader, zijn vrouw, onze beste vriendin. Ik glim alsof ik zeven fruitzuurpeelings tegelijk heb ondergaan en kijk naar dat wat in mijn armen ligt. Mijn meisje, ons kind. Ik heb haar in een roze sjaal gewikkeld en houd haar hoofdje vast zoals de kraamverzorgster me heeft uitgelegd. Een beetje wankel, want ik ‘zit er nog niet zo lang op’, op baby’s.
Meghan maakte deze week haar publieke appearance met Archie. Nonchalante (maar geweldige) jurk aan, Archie in een hagelwit rompertje liefdevol tegen haar borst gedrukt. Dicht bij mama, daar waar het veilig is.
En toen begon het. De storm. De hongerige hyena’s. Ze roken hun prooi. Waarom Archie geen zonnehoedje op had. Euh, nou ik weet niet of je wel weens een baby in je armen hebt gehad, maar een zonnehoedje valt er zo weer af. Was je erbij? Ja? Misschien stond Meghan een minuut nadat de foto was genomen wel in de schaduw. Waarom droeg hij geen sokken? Nou II: ik weet niet of je wel eens met een baby te maken hebt gehad, maar een baby heeft sneller zijn sokken uitgetrapt dan dat sneeuw smelt bij veertig graden. Dus wie weet had ze die in de auto nog keurig opgehesen voor de 37e keer die dag, maar was ze ze al wandelend al weer kwijt. Was je erbij? Ja? En dan dit. Ze hield hem niet goed vast. En, en deze was echt erg, Kate deed dit allemaal veel beter. Het arme kind is nog geen twee maanden moeder. Iedereen die een kind heeft, weet wat een moeras die eerste maanden zijn. Luisteren bij de wieg of hij ‘het nog wel doet’, je zorgen maken als er te veel wordt gepoept. Of te weinig. De uren slaap in grafieken zetten (deed ik), mensen bestraffend toespreken die zonder gewassen handen je kind over de wang willen aaien (aanstellerij, ik weet het, maar verse moeders zijn een apart ras), je afvragen of je borstvoeding voldoende is. Opgelucht ademhalen als je kind gegroeid is. Voor Meghan komt daar nog bij dat de halve wereldbevolking meekijkt. En oordeelt.
Dit kind is in liefde gedragen. In de buik en daarbuiten. Met of zonder sokken. En zonnehoed.