Opluchting alom, onderzoek wijst uit: je kan niet doodgaan van een kater
Nooit meer. Nooit meer shots. Nooit meer drinken. Nooit meer de kroeg afsluiten. Nooit meer een frisje afslaan. Nooit meer een fles de neus drinken. Nooit meer aan het speciaalbier. Nooit meer een liquid dinner. Dit is maar een greep van de dingen die ik voorneem als ik wakker word nadat drie vrachtwagens over me heen zijn gereden. Of nou ja, zo voelt dat. En het gevoel van intense spijt en de belofte aan mezelf dat ik die ruggengraat toch écht eens moet gaan zoeken. Voor als je het nog niet doorhad: ik beschrijf nu een kater. En dan één van de ergste soort. Sommige mensen schijnen er ‘nooit last van te hebben’ (het kan toch niet anders dat die gewoon liegen?), maar daar ben ik er helaas niet eentje van.
De ultieme remedie tegen een kater heb ik nog niet gevonden. Sommigen zweren bij ORS (wat oprecht een goede tip is – haal het bij Kruidvat, en neem het voor slapen en thank me later), anderen bij een zo vet mogelijk ontbijt (Big Macje bij de McDonald’s doet het altijd goed) of juist een banaan. En natuurlijk de eeuwenoude tip: neem het drankje waar je gisteravond mee bent geëindigd. Heeft iemand dit ooit echt nuttig gevonden? Tuurlijk, ik heb ook wel eens een kater van vrijdag en ga op zaterdag vrolijk verder, maar om te zeggen dat m’n kater dan minder wordt… Het is meer gewoon uitstel van executie, uitstel van die kater, die zondag dus nog even is vertienvoudigd. Top.
En bij dat soort katers heb ik dus écht het idee dat ik stervende ben. Alles doet pijn. Hartkloppingen. Bonzend hoofd. Zo niet-normaal-veel dorst. En dan heb je ondertussen ook nog de emotionele labiliteit die ook bij een kater komt kijkt. Is dit het, is dit hoe ik m’n laatste adem uitblaas? Nou, lieve mensen, ik heb het verlossende woord voor je: nee. Je kunt dus níet doodgaan aan een kater. Hurray. Onderzoeker van dit goede nieuws is dr. James Siow, een toxicoloog. Toen de vraag een hem werd gesteld of het mogelijk was, doodgaan aan een kater, antwoordde hij resoluut: ‘Nee. Niet van een kater.’
Feest dus. Weet je dat het voornamelijk gewoon ligt aan je aanstelleritis en je gewoon een extreme kater hebt. Morgen is alles weer beter. Als je die morgen redt, hè. Oei, dit klinkt wel heel grimmig, maar dr. Siow benadrukt wel even dat een hoge dosis alcohol giftig kán zijn, maar dan ervaar je die effecten al op de avond zelf. Dus als je je drankavondje hebt overleefd: You live to see another day. Another katerige day, dat dan weer wel. Overigens is die emotionele labiliteit waar ik het over had ook echt te wijten aan een kater: die knoeit namelijk een beetje met je neurologische welzijn. Weet je dat ook weer.
Dr. Siow geeft ons ook nog eventjes een aantal tips die we op zich allemaal al wel kenden, maar als die door een heuse dokter worden gegeven neem ik het altijd wel iets serieuzer dan wanneer een barman me gerust stelt (en ik braaf tóch nog een drankje bestel). Hij raadt namelijk aan dat je wel goed gehydrateerd moet blijven, want uitdroging is geen pretje voor je lichaam en ook nog eens best gevaarlijk. Veel water dus, en geloof me: bestel die ORS of haal het bij je drogist. En blijf vooral lekker klagen over je kater, want ook dat hoort erbij. Dat het niet het einde van de wereld is, weet je bij dezen zeker. Santé!
