Waarom je nóóit ruzie via Whatsapp moet maken

Ho. Wacht even. Je knippert en kijkt drie keer naar je scherm. Wat is dit voor zure kutopmerking? Je voelt jezelf boos worden. Je hartslag schiet omhoog en je handen jeuken om terug te tikken. De ad rem persoon die je bent bijt meteen van zich af. Je mond is je geweer en je woorden werken als kogels. Je vuurt af. En nu? Is er een atoombom ontploft, is het actie-reactie en een potje haat-pingpong tot gevolg. Gotta love WhatsApp.

Zeker in langeafstandsrelaties is het de grootste nummer 1-irritatie: dat eeuwige gehannes over de app. Ruzies op de app: we doen het allemaal, maar het is het domste en onzinnigste ooit. Dit is waarom.

Je bent al geïrriteerd, dus je vat elkaar sowieso verkeerd op

Als je iemand niet in de ogen aan kunt kijken komen opmerkingen negen van de tien keer anders binnen.Via WhatsApp hoor je niet hóe iemand iets zegt en hoe iemand daarbij kijkt. Je leest een zin dus zoals jij het wil lezen en dat is tijdens een ruzie sowieso al met een geïrriteerd stemmetje in achterhoofd. Trust me: de ruzie wordt onnodig vervelend en lang.

Daarnaast: in the heat of the moment reageer je allebei impulsief en vol emotie

Waardoor je als het gesprek achteraf terugleest ook denkt: tja, volwassen is anders. Nu snap ik dat je soms woest alles van je af wilt brullen: maar doe dat lekker in je notities. Laat het een nachtje rusten, lees het de volgende morgen nog eens terug en als je er écht nog zo over denkt dan vooral versturen. Maar geloof me: je gaat het waarschijnlijk nuanceren.

Eén van jullie kan ineens in de negeermodus gaan

Waardoor het bloed dat al kookt in combinatie met blauwe vinkjes ineens keer duizend gaat als jij je ineens degene voelt die op een berichtje wacht.

Dan is er nog die damn autocorrect

Wat al helemaal awkward is dat je in het midden van je ik-haat-je-heel-erg-zin ineens een stom woord ertussen ziet staan dat je helemaal niet wilt. Of dat je zegt: ‘ja hoor’ wat ineens ‘ja hoer’ wordt. Lastig.

En dan zijn er óók nog die irritante smileys

Zo kun jij helemaal niets naars bedoelen met die knipoog-smiley, terwijl de helft van de whatsappers dat toch echt quasi-agressief/betweterig vindt overkomen.

Ik zeg het je: ruzie over WhatsApp is – hoe verleidelijk soms ook – nooit de oplossing. Laat het bezinken en bel de irritantste persoon ooit dan toch maar even op, of nog beter: ga langs. Be the bigger person. Het leven is kort. Doeslief. En lees deze tips bij ruzie van May ook nog maar even.